Ontspanning

Zelf heb ik met ontspanningstechnieken kennis gemaakt tijdens een nascholingsweekend bij het begin van mijn carrière.

Ik wist toen niet dat er zoiets als ontspanning bestond, in de betekenis van je lichaam kunnen relaxeren. Ik ben daar op die cursus moeten achter komen.

We zijn er ons niet van bewust, maar we lopen de hele dag met spanningen rond en die zetten zich vast op bepaalde plaatsen van ons lichaam, onder meer in het bewegingsstelsel.

Stresshormoon

Onder invloed van het bekende stresshormoon adrenaline gaan we een gespannen houding aannemen, een beetje zoals een dier dat aanstalten maakt om te vluchten of te vechten. We trekken de schouders op, gaan sneller ademen, terwijl het hartritme versnelt en de bloeddruk toeneemt.

Wij lopen vaak met hoge adrenalinegehaltes rond, maar we doen daar niets fysiek mee. Onze spieren kunnen zich niet uitleven, maar verkrampen, onder de invloed van het stresshormoon en bij gebrek aan voldoende beweging.

Gezonde stress

We hebben een gezonde dosis stress nodig om door de dag te komen, want er moet eten op tafel komen en er zijn verplichtingen, conflicten of onrustwekkend nieuws. We worden de hele dag gebombardeerd met informatie die we op de duur niet meer kunnen opnemen, zodat er een chronische stresstoestand ontstaat. Dan is het niet meer gezond. Sport kan wonderen doen voor sommigen, alleen niet voor mij, want voor mij heeft sport nooit gewerkt. Maar voor vele mensen wel, omdat je door te sporten automatisch beter gaat ademen, en dat de spieren de opgeladen calorieën kunnen verbranden.

Methode

Los van de sport is er dus het goede nieuws,dat er technieken bestaan om tot ontspanning te komen, zodat we weer even tot evenwicht kunnen komen, vooraleer de volgende uitdaging aan te gaan.

Ik heb lang gedacht dat het niet mogelijk was relaxatie in theorie aan te leren en dat je dat in de praktijk moest doen, zoals ik dat heb gedaan tijdens die memorabele sessie in dat opleidingsweekend nu wellicht dertig jaar geleden. Maar ik ben nu iets tegen gekomen, en het stamt eigenlijk uit een cursus voor logopeden en het is via Myriam tot bij mij belandt. Bedankt Myriam. Het plan is om daar nu morgen en wellicht de volgende dagen uit te putten.

Vreemd dat relaxatie niet op school aangeleerd wordt.

Besluit

Misschien is dat nu anders maar toen ik afstudeerde had ik er geen benul van dat er zoiets bestond als je ontspannen. Ik kan me dus voorstellen dat er nog heel wat mensen niet achter zijn gekomen dat zelfontspanning een goedkoop want gratis hulmiddel kan zijn om de eigen draagkracht te vergroten en beter met de dagelijkse stress om te gaan. Morgen meer.

Doe hem uit

Ik zou ze niet te eten willen geven, alle adolescenten en jonge volwassenen die komen klagen van moeheid.

Velen komen zich aanbieden met de wens bloedonderzoek te laten gebeuren om de oorzaak van deze ongewenste moeheid te achterhalen. Al dat onderzoek heeft doorgaans weinig zin, want er komt zelden iets bruikbaars uit de resultaten naar voren, en bij doorvragen kom je er meestal achter dat ze gewoon te weinig slapen.

Studie

In 2011 is daarover een studie van de VUB verschenen (Vrije Universiteit Brussel) bij 1298 jongeren in Vlaanderen van 14 tot 20 jaar. Jongeren die ’s avonds nog computergames spelen, op het internet surfen of met hun gsm bezig zijn, riskeren in grote getallen slaaptekort. Het gebruik van elektronische media voor het slapen gaan, staat in verband met een verlaat tijdstip om naar bed te gaan, langer wakker liggen in bed en een kortere slaapduur.

Slaap wordt als bijzonder belangrijk beschouwd voor deze leeftijdsgroep omwille van zijn rol bij het leren, het geheugen en de regulatie van emoties, waardoor slaapproblemen zich kunnen vertalen in een verminderde schoolprestatie.

Daling slaapduur

De huidige generatie jongeren komt aan minder slaap toe dan vorige generaties. Omgevingsfactoren, zoals grenzen die gesteld worden door ouders, en psychosociale factoren, zoals het gebruik van media, zijn van grote invloed op het aantal uren slaap per etmaal

De helft van de jongeren (49,7%) geeft een tekort aan slaap aan. Ruim 30% kampt met veel tot heel veel slaperigheid tijdens de les. Slechts 11% van de adolescenten meent uitgerust te zijn in de week, dit in vergelijking met 63% in het weekend. In het weekend gaan de adolescenten dan ook langer slapen om de slaapschuld die ze in de loop van de week hebben opgebouwd, in te halen.

Media

Vier op de tien jongeren heeft een televisie op de kamer, vijf op de tien een computer, acht op de tien een gsm, drie op de tien een Playstation en ten slotte zeven op de tien een mp3-speler.
Uit de resultaten blijkt dat vooral het gebruik van internet, gsm en computer- of videospelletjes, en in mindere mate het gebruik van televisie, tot een tekort aan slaap en een verhoogde slaperigheid overdag leidt. Van de adolescenten die geen gebruik maken van hun gsm alvorens te gaan slapen, geeft 13% aan voldoende te slapen en vertoont bijna 8% een slaaptekort. Van de adolescenten die elke avond gebruik maken van hun gsm in het uur voor het slapengaan, slaapt 20,5% voldoende en vertoont 26% een slaaptekort. Deze trend vinden we eveneens terug bij het gebruik van internet. Hoe vaker men in de week gebruik maakt van internet, hoe groter de kans op een tekort aan slaap. Het luisteren naar muziek gedurende het uur voor het slapengaan, zorgt voor een langere inslaaptijd met een verminderde slaapduur tot gevolg.

Besluit

Ik kan niet genoeg aanraden om na een bepaald uur alle apparaten in huis en zeker in de slaapkamer uit te schakelen. Computer, telefoon, televisie, tablet, Mp3 speler, spelconsoles en vooral de draagbare telefoon. De slaapkamer van de adolescent gelijkt vaak op een elektronische grot van Ali Baba vol digitale snufjes die immer uitnodigen om nog wat langer op te blijven.

Het zou beter zijn al die dingen in de woonkamer te laten om de slaapkamer haar slaapfunctie terug te kunnen geven.

Afbeelding: Girodet, de slaap van Endymion

Website

De opsporingsberichten van de Belgische federale politie, die we ook op televisie zien passeren, zijn te vinden op http://www.polfed-fedpol.be/ops/ops_nl.php.

Ze zijn onderverdeeld in categorieën zoals ‘vermist’, ‘gezocht,’ ‘te identificeren,’ en ‘waardevolle voorwerpen.’

Die rubrieken worden dan verder opgesplitst naarmate je verder klikt. Zo kom je bijvoorbeeld in het vak vermiste minderjarigen terecht. Daar staat blijkbaar niet meteen een vervaldatum op. De oudste verdwijning, op een tiental dat er geplaatst is, dateert van 14 augustus 1983. Op die dag omstreeks 17u10 verdween Marc VAN HERF in Bassenge (Eben–Emael) op weg naar huis. Hij was toen 14 jaar oud.

Rekensom

Stel dat hij in leven is, dan is hij vandaag wellicht 44 jaar oud. Minderjarig is hij dus intussen niet meer. Toch wordt het zoeken blijkbaar niet opgegeven. Wat we verder nog te weten komen, is in drie regels samengevat: “Samen met zijn 10-jarige broer Patrick kwamen ze terug van een bezoek bij hun oom. Aangezien ze maar over één fiets beschikten, besloot Patrick alleen door te rijden. Bovenop een heuvel keek hij nog om en zag zijn broer wandelen. Sindsdien ontbreekt elk spoor.”

Die Patrick die moet intussen ook al veertig jaar oud zijn. Hij is de laatste die de vermiste persoon (levend) heeft gezien. Meer komen we niet te weten, Het is bericht is op de site geplaatst in 2004. Het is straks tien jaar en blijkbaar heeft de zoektocht nog steeds geen resultaat op geleverd. Heeft het dan nog nut? Ik weet het niet. Wellicht niet, maar ik kan me voorstellen dat de familie ergens altijd toch nog wel blijft hopen. Ik kan me ook voorstellen dat de die laatste blik achterom de schouder op die heuvel de arme Patrick altijd bij gebleven is.

Hij was nog maar tien en mocht met de fiets, terwijl zijn oudere broer van veertien het wel zou afstappen. Er is nooit meer iets van hem vernomen, als we de website mogen geloven.

Stempel

Dit onderdeel van de site ziet er niet erg interactief en dynamisch uit. Een ander beeld hebben wij bij de daders die dienen geïdentificeerd te worden. Verschillende berichten zijn van een rode vermelding voorzien, die er op wijst dat de betrokkene geïdentificeerd is. De desbetreffende informatie is daar dan ook consequent verwijderd. Weer een normaal gebouwde persoon die in verzekerde bewaring is gesteld, mogen we hopen.

Besluit

Dat mag ik graag zien, dat je op de website kunt zien, wanneer je op mag houden met zoeken, omdat de zaak tot rust is gekomen en het openbaar gezag zijn of haar taak heeft vervuld. Zelf ben ik zwaargebouwd en kan nergens van verdacht worden.

Lichaamsbouw

Je ziet elke dag wat anders in de opsporingsberichten en dat kun je van het nieuws niet zeggen.

Het blijft spannend. Ik schreef gisteren al dat de politie-uitzending tot mijn favoriete televisieprogramma is uitgegroeid. Het geeft een goed gevoel dat er een methode  bestaat om de bevolking te vragen, mee uit te kijken naar daders of slachtoffers van misdrijven, alsook verloren gelopen alzheimerpatiënten, en allerlei ongeleide projectielen van mensen, die ineens verdwijnen, vaak met de auto of laatst gezien bij een station.

Wat me de laatste tijd steeds meer opvalt, is dat de daders meestal normaal gebouwd zijn. Je moet er eens op letten, hoe vaak dat is. Ik let dus nu altijd goed op als ik normaal gebouwde mensen tegenkom, want die doen al het kwaad in de samenleving. Je zult me nog gelijk geven.

Weinig variatie

Nu moeten we daar wel bij zeggen dat er in kwestie van bouw niet veel keuze bestaat in de opsporingsberichten. Je bent normaal gebouwd of zwaar gebouwd. Veel ruimte voor nuance is daar niet. Mijn indruk is nu dat er bij de slachtoffers  en bij de verloren gelopen personen meer zwaar en licht gebouwd zijn, dan bij de daders van overvallen en andere misdrijven die bijna zonder uitzondering normaal gebouwd zijn.

Dat kun je zelf nagaan op de bijgeleverde beeldfragmenten van bewakingscamera’s die altijd weer normaal gebouwde daders laten zien. Ik zou het eens moeten gaan turven maar de cijfers zullen me gelijk geven. Het wordt tijd dat de overheid maatregelen nemen om normaal gebouwde inwoners aan banden te leggen.

Statistiek

Je hebt er niet veel aan te weten hoe iemand gebouwd is. Raar dat zo ingeburgerd is, om dat na te gaan op de opsporingsformulieren betreffende vermiste personen en daders.

Ik vermoed dat licht gebouwd niet veel voorkomt tenzij je de kinderen meerekent, want die komen ook wel voor, in de opsporingsberichten, zo dat ze vragen om uit te kijken naar een vermist kind. Dat scherpt de aandacht.

Dan kijk ik vanzelfsprekend altijd extra goed. Je kunt niet weten of je ooit kunt helpen om een dwaalkind op het spoor te komen.

De opsporingsberichten zijn natuurlijk op het hele land gerichte en er komen dan ook seinen en signalen uit verschillende provincies. Ook Brussel en Wallonië komen aan bod, en dat is nu nog eens een mooi Belgisch verhaal dat we ook over het muurtje kijken, en in zo een anekdotisch detail toch even als een land functioneren.

Lijk

Een weggelopen bejaarde, een vermist kind, of normaal gebouwde jongeren die bankklanten belagen, het laat niemand onverschillig en mij toch niet. Zo is er elke dag wel weer een interessante misdaad gepleegd of een onrustwekkende verdwijning gebeurd. Of er is een lijk gevonden, dat is altijd spannend. Je krijgt er zelden een goede foto van te zien, want de televisie wil niemand schokken, maar er wordt wel eens een tip van de sluier opgelicht.

Het soort slachtoffers dat met een nekschot in de gracht wordt gedumpt is meestal ook normaal gebouwd. Misschien alleen omdat het gemakkelijker is van een normaal gebouwd lichaam af te komen dan van een zwaargebouwd.

Foto: Billy the Kid.

U wordt verzocht

Ik kijk altijd getrouw naar de opsporingsberichten van de politie om te zien of er niet iemand die ik ken tussen zit.

Het ruwe beeldmateriaal maakt het extra spannend. De ergste foto’s die je kunt indenken.

Het is nog niet dikwijls voorgevallen dat er iemand tussenzat die ik kende. Wel eens een meneer die  af en toe op de raadpleging verscheen, en die nu al vermist werd opgegeven. Ik dacht niet dat het zin had, het gerecht hier opmerkzaam op te maken.

Hij was melancholisch ingestelde man die het leven niet aankon. Na een jarenlange afkalving van zijn sociale integratie in de opvang terecht gekomen. Zo goed heb ik hem niet gekend dat ik er lang  bij stil kan staan. Daar lopen er veel van rond: alleenstaande mannen die in de vernieling geraken.

Vermist

Vaak gaat het om onrustwekkende verdwijningen.

Verloren gelopen oma’s of verdwenen psychiatrische patiënten, soms weggelopen kinderen. Er zit toch dikwijls een kantje aan dat je kunt gaan fantaseren. Bijvoorbeeld als ze zeggen dat de verdwenen persoon dringend medische verzorging nodig heeft, zul je vaak zien dat het ziekten het brein betreft,  maar het kan natuurlijk wel ook alleen om diabetes gaan.

Elk opsporingsbericht bevat wel ergens een detail dat de verbeelding aanwakkert. Uit welk sociaal milieu zou ze komen, bijvoorbeeld, of wat doet hij voor werk.

Maar het leukste om te herkennen zijn natuurlijk de daders.

Daderherkenning

Stel dat je een dader zou kunnen herkennen, dat zou nogal wat zijn. Dat is natuurlijk wel het spannendste.

Daders heb ik op televisie nog niet herkend, maar het komt in de medische praktijk toch wel voor dat je iets merkt dat op criminele activiteit wijst en de vraag is of je dat dan moet gaan vertellen. In principe geniet elke zorgvrager van het medisch geheim. De arts mag niets onthullen van iets wat hij tijdens de uitoefening van zijn beroep zou hebben opgevangen en dat tot nadeel van de zorgvrager zou kunnen strekken als het ontsluierd werd.

Daar zijn natuurlijk nuances in mogelijk en meer recent is er een trend ingezet die om te beginnen aantoont dat het medisch geheim niet in het nadeel van de zorgvrager mag uitpakken, en nog meer recent dat het ook niet in het nadeel van mogelijke slachtoffers mag uitdraaien.

Besluit

De arts heeft nu het recht, en dat is nog niet zo lang in België, te spreken als er minderjarige slachtoffers bij betrokken zijn. Stel dat ik een dader herken, moet ik dan spreken? Als ik hem op televisie herken, als kijker, en besef dat ik hem verzorgd heb, als arts, mag ik dan zeggen van dat is die man met die naam en dat adres. Mag ik iets onthullen, en zo ja hoeveel?