We hebben deze maand een prachtig weekend in Wenen doorgebracht. Wat is me dat toch voor een prettige stad. Heel gemütlich eigenlijk, wat een Oostenrijks woord is. Zeg maar gezellig. Je kunt er prachtig fietsen moet ik zeggen. Niets zo goed als fietsen om eens grondig door te mediteren.

Uitstekend om eens alles op een rijtje te zetten. Ik ben teruggekomen met nieuwe energie. Zo heb ik voorgesteld om de werking van ons Huis van Vrede open te stellen voor de psychiatrische patiënten in het algemeen, en de middelengebruikers in het bijzonder. Ik denk dat daar nog heel wat werk te verrichten is, om de middelengebruikers beter in de maatschappij te integreren.

Daarvoor zijn twee dingen vereist: dat zij de hulpmiddelen krijgen, en met name de behandeling, die hen in staat stelt hun eigen lot in handen te nemen, enerzijds, en anderzijds dat de samenleving ook open staat voor mensen die op een of andere manier verschillend functioneren. Het moet van de twee kanten komen zoals alles in het leven.

In mijn spreekkamer ben ik verplicht een medische houding aan te nemen en me te concentreren op de hulpvraag en de hulpvrager die haar stelt. Buiten het kabinet heb ik echter ook een mening te uiten. Ik maak nogal ferm onderscheid tussen die twee situaties. Wat dat betreft heb ik toch een beetje een gespleten persoonlijkheid.

Ik zie veel toestanden waar ik denk dat het beter kan, maar die toch buiten het medische kader vallen. Daarom wil ik graag iets doen met de kennis en ervaring die ik de afgelopen vijfentwintig jaar heb mogen vergaren in de opvang van middelengebruikers. Degenen die dat graag op de voet willen blijven volgen kunnen zich opgeven bij onze facebookpagina Huis van Mystiek en Vrede.

De diashow van deze maand bestaat uit vakantiekiekjes uit Wenen. Het Belvedere paleis dat nog teruggaat op Eugène van Savoye, die ooit landvoogd was van ons land, een functie die hij helaas niet zelf uitoefende.