Jesaja 62 gezongen door Chris Coolsma.  Het doet onwillekeurig aan Drs. P. denken, en aan stevig zingende congregaties met psalmboek in de hand.

Jesaja 62

 

Verlatene zul je niet langer meer heten,

Een troosteloos oord je land niet meer genoemd;

Niet langer verdord en verdroogd en verdoemd,

Niet langer een steen in het stof neergesmeten.

 

Ik mag het nu zeggen, je mag het nu weten:

Je naam is Verlangen, zeg ik onverbloemd.

De heerschaar des Heren je naam heeft geroemd.

Hij wil je wel hebben, is van jou bezeten.

 

Je bent uitverkoren. Je bent aangeduid,

Het brandpunt van het bovenaardse verlangen.

De bruidegom komt met feestorkestgeluid,

 

Wil jou in zijn armen volgaarne ontvangen,

En nemen tot eega en wettige bruid.

De hemel breekt uit in gejuich en gezangen.

 

 

 

Uit de profeet Jesaja

62, 4 + 5b

 

Men noemt je niet langer Verlatene

en je land niet langer Troosteloos oord,

maar je zult heten Mijn verlangen

en je land Mijn bruid.

Want de Heer verlangt naar jou

en je land wordt ten huwelijk genomen.

Zoals de bruidegom zich verheugt over zijn bruid,

zo zal je God zich over jou verheugen.