Op de Nederlandstalige site 'sochicken' zijn onder meer deze tips voor beginners in de meditatie te vinden. Handig en toegankelijk.

https://sochicken.nl/mediteren-voor-beginners

In goede orde

Mensen zorgen verbazend veel voor elkaar als je kijkt hoeveel mantelzorg er is in de maatschappij. Niet iedereen is ertoe in staat, en sommigen leven alleen voor zichzelf, maar toch zie ik als huisarts in de praktijk toch ook heel veel voorbeelden van gezinnen waar een partner voor de andere, of samen voor een of meerdere kinderen, die volwassen kunnen worden, een niet geringe hoeveelheid zorgarbeid aflevert.

Dat gebeurt vaak in stilte en zeg maar in het verborgene. De maatschappij kan die verscholen zorgprestaties nooit vervangen door professionele hulpverlening. Die is hoe dan ook overbelast in een samenleving waar de vraag naar zorg gezien de vergrijzing steeds toeneemt. Als wij in de toekomst de zorgtaken nog willen blijven aankunnen, dan zal het er op aankomen de energie die daar is, bij ‘gewone’ mensen onderling, beter aan te boren, aan te spreken, te ondersteunen en te begeleiden.

Mantelzorg grenst aan de vrijwilligerswerking, en gaat er in over. In de jaren tachtig heb ik een rol gespeeld in het oprichten en doen functioneren van wat destijds ‘The Foundation vzw’ heette. In de praktijk ging het om het opleiden en begeleiden van buddy’s, vrijwilligers die bereid waren samen met een Aidspatiënt of een seropositieve persoon een eind samen op te trekken.

Ik heb toen heel wat bijgeleerd over de inzet en de bereidheid van vele ‘gewone’ mensen, iemand die een welbepaalde ziekte had opgelopen, de hand te reiken en in het dagelijkse leven bij te staan. Ik stond er van te kijken met hoevelen ze waren, en tot welke inspanningen zij soms in staat waren. Zoveel dat het soms nodig was hen enigszins af te remmen, om niet teveel zichzelf weg te cijferen, en om er bijvoorbeeld niet onderdoor te gaan, wanneer het slecht afliep.

In de beginjaren was Aids immers een fatale ziekte waar nog geen behandeling voor bestond, zoals nu het geval is. Ook stelde de ziekte de drager bloot aan allerlei vooroordelen en taboes en leidde niet zelden tot uitsluiting. Buddy zijn, betekende dat allemaal meemaken. Het vroeg om robuuste mensen die geselecteerd, opgeleid en begeleid werden. Het is wellicht de mooiste periode in mijn professionele leven geweest, dat ik dit heb mogen meemaken. Uiterst inspirerend en een remedie tegen het alom heersende pessimisme.

Ik heb ooit nog les gehad van Majo Van Ryckeghem. Boeiende geest, ook auteur van 'Thuiskomen - scènes uit een lesbisch bestaan.' Vreemd genoeg is er niemand die het nodig heeft geacht een Wikipedia-artikel aan haar te wijden.
Dit is haar blogpagina.

https://wetenschaapjes.wordpress.com/

Anders

We kunnen ons alleen maar verwerkelijken in de ontmoeting en de wisselwerking met de andere. Zelfontplooiing is immers geen solistische onderneming, maar het is juist de uitdaging aangaan om de andere tegemoet treden, met aanvaarding van zijn anders-zijn. Dat is juist wat ons in staat stelt, met ons eigen anders zijn om te gaan, en het andere in onszelf te aanvaarden.

Dat is trouwens hetgeen ons tot mens maakt: dat we in verhouding tot andere mensen staan. Dat we voor elkaar iets kunnen betekenen, elkaar de hand reiken, en elkaar over moeilijke momenten van ons bestaan heen helpen. De aanvaarding van de andere en van onszelf is zo cruciaal, omdat je anders niet tot een echte communicatie kunt komen.

Het gaat er niet om een beetje komedie te spelen, maar te tonen wie we werkelijk zijn. Daarvoor moeten we met onszelf samenvallen en allerlei mogelijke oorzaken van dubbele communicatie uit de weg ruimen. Veel misverstanden zijn immers op dergelijke dubbele communicatie terug te voeren. We bedoelen A maar we zeggen B, omdat er allerlei complexen en remmingen in de weg staan.

Die obstakels kunnen van de angst komen, van schuld- of schaamtegevoelens, of van de pijn vanwege tegenvallende ervaringen in het verleden. Noem maar op. Vroeg of laat worden de wonen littekens en kun je er weer tegen. Vergeef het verleden, en plan de toekomst.

Het lukt maar als je vertrouwen kunt hebben. Je hebt een stuk basisvertrouwen nodig, om uit jezelf te kunnen treden naar de ander toe. Alweer, is dat zowel vertrouwen in jezelf als in de ander. Het ene zal het andere altijd weerspiegelen. Als je met andere woorden geen vertrouwen in jezelf hebt, is het heel moeilijk om wel vertrouwen in de ander te stellen. En omgekeerd.

Voor een stuk is dat een groeiproces, en waar nodig een helingsproces. Dat gaat gelijk op en beide, zowel groei als heling, zijn nodig om uit de afgrond van de eenzaamheid te klimmen. Daartoe te komen, is op zich al een daad van zingeving, maar hoeveel meer kun je niet doen, als je een keer zover bent, dat je jezelf ook een stukje kunt wegschenken.

Voor alles wat je dan geeft, krijg je tien keer meer terug. Zo werkt de liefde, en tot nader order is dat nog altijd bron nummer een van alle zingeving.