Capita selecta vanaf 01/04/2015

Veel sterkte en dolle pret toegewenst. Dat huis moet natuurlijk helemaal aan kant. Uitmesten die stal en naaktstrippen. Alles weg, wat weg kan en niets overhouden.

Voordat je iets nieuws kunt beginnen moet je eerste een leegte scheppen door dingen te vernietigen en weg te halen.

Cocoon maar lekker weg voor het moment. Elk jaar brengt zijn uitdagingen en er liggen er nog wel meer op je weg te wachten.

Wat het roken betreft, moet ik eerlijk toegeven dat ik het nog altijd doe, maar ik zou er natuurlijk moeten mee stoppen. Helaas zijn het roken en het schrijven bij mij sterk verweven en het is moeilijk denkbaar dat ik het ene kan opgeven zonder ook het andere te verliezen. Dat is het gronddilemma dat me tegenhoudt om ermee te kappen. Ik kan uitstekend stoppen en ik doe dat ook altijd tijdens de vakanties bijvoorbeeld, en tijdens alle activiteiten die ik met mijn man doe, want hij kan geen rook verdragen en ik doe het dus ook stiekem.

Ik probeer hem daar zo weinig mogelijk mee te belasten. Ik weet dat het moment zal komen en het is misschien dichterbij dan ik aanneem, dat ik er moet mee stoppen en dat ik dan ook moet stoppen met schrijven en de website verder uitbouwen. Ik zit er tegen aan te hikken, maar het zal natuurlijk toch een keer moeten gebeuren. Dat gaan niet veel jaren meer zijn.

Dat zul je altijd zien, in het geval van een echte vriendschap dat twee mensen terzelfder tijd aan elkaar beginnen te denken tot een van beiden de stilte doorbreekt of tot het toeval toeslaat. Ik zit geregeld te denken hou het met jullie zou zijn en met de hele voorplanting. Ik vind het best spannend om daar lucht van te krijgen hoe dat in elkaar zit en hoe dat verloopt, welke problemen rijzen en hoe jullie die oplossen. Het is onbegaan terrein voor een stuk en het is toch altijd een beetje een pioniersrol. Alle (toekomstige) ouders die bewust in onze moderne maatschappij staan, zullen wel momenten hebben van angst en paniek.

Hier is dat een beetje erger dan gewoonlijk omdat je twijfelt. Die twijfel zal wijken naarmate het project meer en meer concreet wordt, en zeker als het mensje daar is. Blijven stoempen. Vertrouwen in je eigen krachten en je omringen met begrip.

De schade valt nog mee. Ik denk dat een week of twee wel zal volstaan. Je mag alles doen dat geen pijn doet, en je moet stoppen als het pijn begint te doen.

Ontstekingsremmers alleen ’s avonds na de activiteiten om de resterende ontsteking weg te nemen als er overblijft.

Je moet naar je lichaam luisteren en pijn vermijden. Terzelfdertijd moet je zo goed mogelijk alle spieren, pezen en ligamenten onderhouden die niet getroffen zijn, dus actief blijven met wat je kunt doen zonder de linker duim aan te spreken. Misschien een zacht duimverband dragen dat meer activiteit toelaat naarmate de genezing verder schrijdt.

Wat jammer dat je de foto’s niet hebt kunnen zien. Ik maak me wel een beetje zorgen om je. Je lijkt niet op jezelf. Ben je zeker dat er niets is dat je me zou willen vertellen?

Grapje. Het leek er op dat je met iets zat, de laatste keer dat we elkaar zagen. Door het grote gezelschap had ik niet de gelegenheid mijn neus in jouw gevoelsleven te steken.

Stel me asjeblieft gerust en laat me weten dat je beter gaat en dat de uretersteen afgedaald is.