De vrije meningsuiting heeft zo zijn verdedigers, binnen bepaalde grenzen.

Nieuwe rubriek

25. jan, 2015

Sluier

We zijn een tekst over de sluier aan het recycleren. Zie onder proza en meer.

Charlie or not charlie

We hebben deze maand op onze manier meegesurft met de golf van emotie en verontwaardiging naar aanleiding van de aanslagen in Parijs, op de redactie van Charlie Hebdo en een koosjer supermarkt.

We waren eerst begonnen met enkele ideeën over psychiatrische zorg, uitstoting en de ontmoeting met de ander, waarbij de epifanie van het gelaat van Levinas aan bod kwam, toen de hel in Frankrijk en vervolgens ook in België losbrak, waardoor we van onderwerp zijn veranderd.

Eerlijk gezegd, we waren ereerst niet goed van, en zijn er dan over na beginnen denken. Op die manier zijn we aan een bespreking van de Islam toegekomen, en van de vrije meningsuiting, want op een of andere manier zijn die twee met elkaar in de clinch gegaan.

Ik probeer daarbij eerlijk te vertellen wat ik er van vind en dat is wellicht niet wat de meesten willen horen. Maar goed, ik kan alleen maar schrijven wat ik ervan denk, en ik gun iedereen zijn eigen mening.

Naar aanleiding van de illustraties bij het dagboek en in de blog van deze maand hebben we de volgende diashow samengesteld.

Bien étonnés de se trouver ensemble.

  • Olieschok

    In het dagboek kijken we onder meer terug naar de olieschokken in de jaren zeventig, toen al onze problemen begonnen zijn.

  • Zelfontplooiing

    In de nieuwe blog publiceren we af en toe een gedicht, een foto of een link, zoals naar de gay pride in Oeganda.

  • Terreur

    In weerwil van de terreur zijn we een feuilleton over de sluier begonnen, om uit te leggen waarom de sluier geen religieus symbool is.

Met vriendelijke groet,

Dirk van Babylon