18. dec, 2013

Persoonlijkheid van het jaar

Een andere Paus

We hebben respect voor elkaar, maar we moeten ook geen deken van wellevendheid over de gevoelens gaan leggen.

Openhartigheid heeft zijn prijs, maar als die er niet meer is, zijn we toch ook verkeerd bezig. Sorry als het er hier soms een beetje polemisch aan toe gaat, zoals gisteren. We moeten geen blad voor de mond nemen, en als we ooit een keer te ver gaan, worden we door onze lezers wel teruggefloten. Zo lang iemand antwoord op iets wat ik heb gezegd, verkeer ik in de mening dat ik nog iets terug mag zeggen. Het blijft tegensprekelijk en ik pretendeer nooit het laatste woord te hebben.

En nu iets anders

Met genoegen verneem ik dat de huidige Paus, Franciscus I, door het Amerikaanse weekblad Time tot  persoonlijkheid van het jaar is gekozen.

Dit is een grote eer, en ik kan daar mee instemmen. Ik vind deze Paus een verademing in vergelijking met zijn griezelige twee voorgangers. Ik leef ondanks al mijn onmin en mijn ongenoegen toch heel erg mee met de r.k. kerk.

Ik heb in Der Spiegel van 09/12/13 een interessant interview met de oude theoloog Hans Küng gelezen, onder de titel:”Ich hänge nicht an diesem Leben.” Citaat, vrij vertaald: “Het kerkgezag dat zich zo heeft vergist inzake materies zoals anticonceptie en kunstmatige bevruchting moet niet dezelfde fouten gaan maken als het gaat over het levenseinde.”

Dissident

Hans Küng is al meer dan veertig jaar de luis in de pels van de kerkelijke hiërarchie.

Deze Zwitserse theoloog, zelf ook priester,  publiceert sinds de jaren zeventig vele kritische studies over de katholieke Kerk en haar leerstellingen, bijvoorbeeld over het priesterambt, het celibaat, anticonceptie en abortus. Met name zijn boek over de pauselijke onfeilbaarheid bracht hem in aanvaring met het Vaticaan.

In 1980 ontnamen de Duitse bisschoppen hem zijn leerbevoegdheid op aanstoken van Rome, lees Ratzinger, de latere paus Benedictus XVI. Hij bleef echter actief en bleef les geven, waar hij pas in 2013 mee stopte. In het interview steekt hij zijn verbazing niet onder stoelen of banken, dat hij het nog meemaken kan, dat Joseph Ratzinger weggaat, de enge man die de kerk zolang overheerste, al lang voordat hij Paus werd, als hoofd van de congregatie van de geloofsleer, de hedendaagse vorm van de inquisitie.

In de nieuwe Paus ziet Hans Küng een revolutionair. De veranderingen in het protocol, in de kledij, in de hele stijl zijn geen toevalligheden, maar wijzen op een dieper grijpende verandering die hopelijk dank zij deze man in de kerk haar beslag zal vinden.

Weg

Ik heb dat gelezen op de trein naar Parijs waar ik een congres heb bijgewoond omtrent de behandeling van middelengebruik. Mijn wederhelft kon mee en we hebben er een vakantiegevoel aan overgehouden, te meer daar we dit jaar met kerst niet op reis gaan nu het huis zijn voltooiing nadert.  Het was leuk even weg te zijn.