15. dec, 2013

Welkom thuis

Gifgas

Ik durf me in de schoenen stellen van de jonge heethoofden die naar Syrië vertrekken om er tegen een monsterachtig regime te strijden.

Op die leeftijd kan de zelfgave totaal zijn. Wat heb je al te verliezen? Ik lach daar niet mee, en ik vind dat we dat integendeel zeer ernstig moeten nemen. Maar het is op zich niet iets crimineels. Er valt geen misdaad aan te ontdekken. Toch niet in hoofde van die jongen. Wellicht is er wel een misdadig oogmerk in hoofde van degenen die hem indoctrineren, want dat is wat anders. Maar of die jongen nu de gevangenis in moest. Ik heb het over Jejoen waar we het gisteren over hadden, zie ook link op de blog op de datum van gisteren.

Uitzicht

Bekijk het nu eens vanuit het standpunt van de jongeren.

Het moet ons straks niet verwonderen als ze zich straks inbeelden dat er een samenzwering bestaat tussen de intelligentsia in onze landen en het regime van meneer Assad, de baas van een niet-religieuze atheïstische staat. Door hen tegen te houden, spelen we de dictator in de kaart. Syrië is een adderkluwen, wellicht het laatste niet-religieuze bastion van de regio.

In al die landen spelen religieuze kwesties nog steeds een grote rol en er zijn allerlei bewegingen actief die niet allemaal het Westen goed gezind zijn, om het zacht uit te drukken.

Het rommelt daar overal een beetje. Het is echter voorbarig daar altijd en overal de hand van Al Qaida in te ontwaren. Het ligt in de aard van een terreurbeweging dat ze probeert garen te spinnen bij alle haarden van onrust en opstand, maar het is lang niet zo dat alle strijders op de hand van de anti-Westerse terreur zijn.

Haat

Het gaat ons natuurlijk om dat laatste.

Je zult altijd zien dat er veel haat tegen Amerika en zijn bondgenoten is in die landen. Het Westen is er niet geliefd. Maar hoe zou dat komen? Moeten we daar ook niet de hand in eigen boezem leggen? Als we zouden willen dat al die mensen het Vrije Westen gaan zien als de bron van verstandhouding en tolerantie, dan zal het Vrije Westen dringend eens zijn blazoen moeten oppoetsen.

Dat doen we niet door jonge heethoofden in de gevangenis te stoppen. Ik val niemand aan en ik verdedig niemand, maar ik stel alleen maar vast dat er daar iets aan het gebeuren is dat we nog niet helemaal kunnen duiden. Al die landen die zich van brutale heersers ontdaan hebben zoals Egypte, Tunesië en Libië gaan massaal voor het Islamverhaal, wanneer de kiezer het voor het zeggen heeft.

Is dat Armaggedon? Ik denk het niet. Ik vermoed veeleer dat het de stem is van mensen die door geweld onwetend zijn gehouden in een wereld waarin de godsdienst de enige toevlucht was voor degenen die niet moesten hebben van regeringsgeweld.

Als wij hen dan iets gaan vertellen in de zin van: “Nou moet je eens goed luisteren, je mag wel tegen de dictatuur zijn, maar niet op grond van religieuze overtuiging!” ja dan brengen we een boodschap die voor sommigen moeilijk te verstaan is, als ze zo lang alleen maar die godsdienst hadden om zich aan vast te klampen. Iedereen drukt zich uit zoals hij kan en al die landen moeten nog openbloeien en een en ander meemaken wat wij al achter de rug hebben als open samenleving, waarvan de openheid achteruitgaat.