Dubbele boodschap

De weg naar Damascus

Je mag niet tegen president Assad gaan vechten als je moslim bent.

Dat vind ik een vreemde gedachtenkronkel die me gisteren al bezig hield en vandaag ook nog.

Ik sta erbij stil, omdat het lijkt alsof president Assad van Syrië in naam van de beschaving het religieuze extremisme bekampt. Bekijk het nu eens van hun standpunt. Wat de burgemeester van Vilvoorde doet, is Assad de hand reiken.

Daar zal die brave man nooit aan gedacht hebben. Ik weet dat het niet zijn bedoeling is Assad te helpen, maar ik stel de dingen graag scherp om ze duidelijk te houden. Er zijn er die vinden dat het religieus verzet tegen Assad gevaarlijk is, omdat ze daar taalgebruik zien dat in eschatologische termen naar het einde der tijden verwijst. Het vreemde is nu dat wij deze opgerekte fantasie ernstig gaan nemen, en er ons door bedreigd voelen.

Net door dit te doen verlenen we bestaan en werkelijkheid aan deze potsmalle ideeën die op zeer oude teksten berusten.

Koldermolen

We zijn uitermate verontrust door deze knal-, knetter- en knotsgekke almachtsfantasie, vanaf het moment dat die serieus nemen.

Het vreemde is nu dat zowat alles toegelaten is onze moderne vrije en democratische samenleving, zolang je het maar niet doet met religieuze motieven, want dan wordt het snel verdacht. Vaak speelt vermoedelijk toch wel het idee mee, dat godsdienstige mensen achterlijk zijn en behept met allerlei extremistische ideeën.

Het minste wat je mag zeggen is dat de atheïstische kant het tenminste in het Syrsche conflict niet veel beter doet dan het religieuze kamp.

Het gaat niet alleen om Assad, maar ook om het atheïstische Rusland en het atheïstische China die hem in het zadel houden. Het is echt geen reclame voor het heidens ongeloof.

Gelovig zijn helpt niet tegen allerlei geestelijke uitwassen, maar ongelovig zijn ook niet. Dan kunnen we wel aan weerskanten van een streep gaan staan en elkaar allerlei benamingen toe moedigen, maar wie schiet daarmee op.

Ik ben echt geen aanhanger van de integristen en de salafisten, die een luidruchtige kleine minderheid vormen van de Islam. Ik ben ook geen aanhanger van de paus, al is deze beter dan de twee vorige, maar als het gaat om de instelling, dat ben ik er radicaal tegen.

Twee is een

Ik ben lid van twee religieuze gemeenschappen, en daarin ga ik mijn dochter vooraf, die heel goed beseft dat ze het kind is van twee werelden, die elkaar niet naar het leven hoeven te staan, maar die elkaar juist aanvullen en versterken als het gaat om vrede en zorg, verantwoordelijkheidsgevoel en zelfopoffering.

Godsdienst heeft alles t het offer te maken, dat moet ik bij gelegenheid eens uiteenzetten.

Bij sommige mensen haalt de godsdienst het beste uit henzelf. Ik lach niet met jongeren die hun leven willen geven voor een betere wereld. Wellicht zijn het vooral degen die weinig uitzicht hebben op een betere wereld hier op onze aarde, die in de val trappen van de zelfopoffering.