Gunther en Maggie

De grenzen van de slechte smaak

Natuurlijk kan Gunther geen open deur voorbij gaan zonder hem in te trappen.

Het kon dan ook niet uitblijven dat hij het nodig zou vinden, de draak te steken met het lichaamsgewicht van Maggie De  Block, onze Staatssecretaris voor Migranten en Integratie Beleid. Ik hoef haar wellicht niet meer voor te stellen want zij is wereldberoemd door wat ze tot stand heeft gebracht op haar departement.

Zij wordt door haar voorstanders opgehemeld en door haar tegenstanders verguisd, maar ze is wel dodelijk efficiënt in wat ze doet en ze boekt resultaten. Ik ben geen voorstander van haar beleid, inzake de terugkeer van Afghanen,  maar ze voert uit wat ze beloofd heeft en ze is een intelligente en fijne vrouw die ik als persoon hoogschat en eerbiedig. Maggie is bovendien huisarts net als ik, dus dat schept toch ergens een band. Ik kan haar heel goed begrijpen.

Gewicht

Staatssecretaris Maggie De Block kan het niet verstoppen dat ze zwaarlijvig is en ze heeft elke poging daartoe ergens in het verleden gestaakt, maar ik kan daar niet smakelijk mee lachen. Ik vind het bijzonder pijnlijk dat zoveel mensen het nodig vinden daar ongezouten grappen over te maken. Ik vind dat vulgair en het wijst op een eeltige ziel die geen mededogen heeft en in het geval van Gunter D. zich verrijkt op de rug van een ander en die geen respect heeft voor waardevolle vrouwen zoals Janine Bisschops en Maggie De  Block.

Waarom moet Maggie de hele tijd gekwetst worden om iets wat iedereen al wist, omdat je het zelf kunt zien, en dat al  aanwezig was toen ze werd verkozen en toen ze werd aangesteld? Nieuwswaarde heeft haar lichaamsgewicht toch niet meer, toch? Het is alleen maar bedoeld om te kwetsen.

Onthulling

Er wordt hier niets onthuld.

Er is niets nieuws aan, noch iets schandelijks, en het is algemeen geweten.  Waarom moeten we dan de Staatssecretaris eraan herinneren dat ze dik is? Ik vind dat stuitend, dat zoiets de hele tijd gebeurt, zonder dat iemand wat terug zegt, zeker als het op de openbare omroep vanwege lallende radioreporters komt.

Ik zie daar het grappige niet van in. Waar is dat voor nodig dat iemand gekwetst moet worden over zijn of haar uitzicht, zeker als dat veroorzaakt wordt door een ziekte of handicap. Niet dat ik Maggie De Block als ziek of gehandicapt wil beschouwen. Ze kan meer dan wie ook haar mannetje of haar vrouwtje staan. We mogen vermoeden dat het overgewicht in haar carrière meer last dan zegen heeft meegebracht.

Het was een bijkomend vooroordeel dat ze moest overwinnen bovenop het feit dat het om een vrouwelijke politicus gaat. Daar moeten we niet mee spotten vind ik, maar veeleer trots op haar zijn.

Dat grenst aan het geestelijk geweld als een oppermachtige mediagoeroe met puberallures het nodig vindt van de daken te schreeuwen dat de keizer geen kleren aan heeft. Iedereen wist het en dat we er niets mee opschieten dat steeds weer te herhalen, zoals we ook niet zouden wensen dat we de hele tijd steeds weer opnieuw moeten horen dat Elio di Rupo een flikker is.

Besluit

Het is dan ook tijd dat de riooljournalistiek met het inktzwarte stempel van Gunther D. van de ether gehaald wordt. Voor de rest niets dan lof voor de meesterlijke manier waarop Maggie De Block al die aanvallen op haar fysieke verschijning blijft doorstaan zoals die keer dat ze een taart in het gezicht kreeg en daar bijzonder goedmoedig mee omging, al kan het haar niet afbrengen van de koers die ze wenst te varen, als een slagschip mag je wel zeggen en dat is niet denigrerend bedoeld.