Van God los

Baken in de zorg

We leven in een ingewikkelde maatschappij die voortdurend keuzes van ons vergt.

Keuzestress is een nieuw woord, dat intussen ook al een paar jaren bestaat, dus gloednieuw is het niet meer. Het staat voor de stress die ontstaat op bepaalde momenten in het leven, wanneer je bepaalde keuzes moet maken, of niet kunt maken.

Het kan gaan om het relatieleven, de partner, de familie, maar ook in verband met studie, werk en carrière. Keuzes maken is beangstigend omdat kiezen altijd ook verliezen is. Er is altijd ook iets waar je dan niet voor kiest en dat je misschien ook had gewild. Het kan geestelijk rust brengen, voor een systeem te kiezen dat een aantal keuzes invult.

Zinstichting

Het is de bedoeling van een zinstichtend systeem een houvast te bieden bij de morele keuzes die zich in een leven kunnen stellen.

Dat heeft voor velen zeker zijn nut, maar het draait er in een aantal gevallen op uit, dat een paternalistisch en autoritair gezag ontstaat, vanwege (meestal) mannen die menen de schrift te kunnen uitleggen. De beste remedie daartegen is zelf naar de teksten gaan kijken en dan kom je erachter dat ze verrassend toegankelijk zijn, en dat er heel wat inzicht te rapen valt, en dat je daar iets kunt aan hebben in je dagelijkse leven.

Zeker in kwesties van zorg en omgaan met het lijden heb je een flinke dosis energie nodig om het vol te houden, die je onder meer ook kunt putten uit de vaste overtuiging dat elk menselijk wezen ontzag en eerbied verdient. Dat past in een humanistisch mensbeeld, dat je op verschillende manieren kunt invullen, per godsdienst of volgens de filosofie.

Bedding

Zo heb ik in de zorg vele bewonderenswaardige mensen ontmoet die hun kracht uit hun religieuze overtuiging halen, omdat die een rotsvaste fundering onder hun persoonlijke keuzes legt.  

Ik heb daar alle respect voor, en omdat ik ook een beetje weet hoe het inzake godsdienst toegaat, kan ik daar uitstekend met hen over communiceren, voor zover het om christendom en islam gaat, mijn twee sterkste vakken om het zomaar te noemen.

Beide godsdiensten hebben een diep ontzag voor het menselijke leven en beide vragen rekening te houden met de zwakkeren in de samenleving. Op dit vlak zijn er geen tegenstrijdige eisen.

Het is heel gemakkelijk om christen en moslim terzelfder tijd te zijn, want je maakt precies dezelfde keuzes. Er is maar één God voor allemaal en iedereen zoekt het maar uit of hij dat gelooft of niet, of hoe je dat verder invult.

Het belangrijke daarvan is dat die ene god  ineens allerlei andere malle overtuigingen van tafel veegt, want als er geen God is, wat is er dan wel?

Zelf wil ik het niet invullen, en ik wil er geen beeld van geven over die God. Ik ben die ben zegt de brandende braamstruik.