Geselzweep

Al heeft de Vlaamse Leeuw zijn kiezen stuk geslepen,
De kaken moe gekauwd, nu hij niet langer bijt,
En malend tandglazuur van kieskronen verslijt,
En stilstaat op zijn vaal geworden gele strepen;

Er zijn er nog die met het zwart verleden dwepen,
Ten prooi aan nostalgie, weemoedigheid en spijt,
Om de voltooid verleden onverwerkte tijd.
Vermaledijd, gevreesd was toen de zweep der zwepen.

Word wakker, kameraden, uit uw lethargie!
Word nog eens een partij, leg er de gesel over,
De horzel in de pels van de democratie.

Vergaan en weer verrezen als door hels getover.
“Tuez l’infâme.” Dóódt de valse bourgeoisie,
Of eet gij uit de staatsruif liever klaverlover?

Pasquino scheurkalender 19 april