9. sep, 2013

Tram zeven

Grandioos verjaardagsfeest

We hebben vandaag tante Dina gevierd tijdens een eenmalig groot feest in Antwerpen.

Een mooi moment om herinneringen op te halen aan die tijden dat de mensen thuis nog zongen. De televisie heeft dat grotendeels weggevaagd, want mensen zingen niet meer thuis, denk ik toch. We luisteren naar de radio of we kijken televisie maar zelf zingen we niet meer met al die herrie. Toch niet zoals ze dat vroeger deden.

Tante Dina en Nonkel Jan, dat was in mijn jonge jaren altijd een feest als die kwamen: verhalen vertellen, huiveringen oproepen, of samen meerstemmige liederen zingen. Dina en Jan, die konden dat allemaal. Ze waren onze allerjongste ooms en tantes en keihard de hipste.

Tante Dina kende griezelige liedjes zoals ‘de Bietebauw’, maar ze kon ineens ook los uit de pols in het Wilhelmus uitbarsten.

In de zeventiger jaren was ze getrouwd en kreeg ze twee prachtige kinderen, Grietje en Hans. Toen woonde ze in Dilbeek bij Brussel, en daar heeft ook haar moeder een tijdje gewoond, mijn grootmoeder dus die ik in dat huis ging bezoeken. Er is dan een duistere periode in haar leven aangebroken, waarover we het niet zullen hebben. In elk geval zegevierde ze na een paar zware jaren over alle tegenslagen, waarbij wij je niet anders kunt dan haar levenskracht en vindingrijkheid bewonderen.

Tineke van Heule

Ons maartje kan werken als een paardje.

Ze is altijd ontembaar blijven werken. Ze had niemand om op te rekenen en op een of andere manier heeft zij er zich doorheen gewroet, en gelukkig maar, want ze kon het gezin bij elkaar houden, de kinderen grootbrengen, en verre reizen maken, als staflid van een luchtvaartmaatschappij.

De familie kreeg met vele rampen af te rekenen, maar op een of andere manier wist zij zich altijd drijvende te houden, en ze is zich steeds verder blijven ontplooien, ook op artistiek gebied, tot een begenadigde actrice en dictie-kunstenares.

Ze vond zelfs de tijd om weer op de planken te gaan staan, want ze is een waar theatertalent en beheerst het Nederlands als geen ander.

Zo heeft ze een aantal sonnetten van mijn hand ingelezen, en die staan nu op het internet en iedereen kan dat raadplegen, op deze website. Het is een wonderbaarlijk talent dat overgegaan is op haar dochter Grietje, de mogelijkheid om een tekst tot leven te brengen, door hem met de juiste intonatie en uitspraak, en het gepaste ritme te zeggen.

Graad

Na haar professionele carrière is ze terug naar de schoolbanken gegaan.

Ze ging naar de universiteit om neerlandistiek te studeren en er een graad in te behalen. Het was een rekening die ze nog te vereffenen had, en die ze ook beslecht heeft. Wat kan een mens daar nog aan toevoegen.

De familie natuurlijk. Ze haalt de familiebanden aan waar ze maar kan.  Om al die redenen is ze mijn allerliefste tante. Te meer dat ze een perfecte man gevonden heeft om haar bij te staan, onze nieuwe nonkel Jan.