2. aug, 2013

In naam van God

Het zegel der profeten

Er zal wel altijd hier of daar iemand opstaan die beweert dat hij rechtstreeks contact met God heeft gehad.

Meestal gaat het om malloten, oproerkraaiers of zakenlieden met een gewiekst businessmodel onder de vorm van een kerk. Er klopt meestal niets van. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom deze leden denken in naam van God te mogen spreken, maar het kan gaan om machtsuitoefening, geldgewin of nood aan aandacht.

In onze ontkerstende tijden gaat er nog altijd een grote aantrekkingskracht uit van lieden die beweren dat ze het eeuwig leven aan voordeeltarief kunnen aanbieden, zeker als ze af en toe ook eens een genezing kunnen bewerkstelligen, zoals in de pinksterkerken. Daar komen veel mensen op af.

Van God bezeten

Af en toe gaat het gewoon om folklore maar er kunnen ook gevaarlijke types tussen zitten.

Zowel de wereldlijke autoriteiten alsook de kerkelijke overheden hebben profeten altijd met een scheef oog bekeken. Er komt meestal niets goeds van. Er kan van alles gebeuren dat je niet meer onder controle krijgt.

In principe kunnen we God niet kennen, en als we hem kunnen kennen, dan kennen we hem met gelijke kansen, en in de mate dat we als wij dat willen. Indien het waar is wat van God gezegd wordt dan is er geen reden toe te veronderstellen dat hij zijn Goddelijke Genade ongelijk uitstort, zodat de enen er meer van krijgen dan de anderen. Er zijn evenwel heel wat kerken die deze mening wel toegedaan zijn. Ze willen graag laten geloven dat de Goddelijke Genade alleen binnen de eigen kringen te vinden is.

Islam

Nadat ik omstreeks de leeftijd van twaalf jaar, kort na mijn plechtige communie van mijn geloof gevallen ben, heb ik nooit meer de aandrang gevoeld om nog tot een club of kerk toe te treden, met de notoire uitzondering van de Islam die ik ben bijgetreden en die ik aanvaard, zonder daarom sympathie te hebben voor de extreme vormen van dit geloof. Ik ga dat hier niet opnieuw uitleggen, want ik heb dat al gedaan.

De situatie is dus heel simpel. Van geboorte en door het doopsel behoor ik tot de katholieke kerk, maar uit keuze ben ik bij de Islam uitgekomen, zo rond mijn veertigste, onder meer omdat ik daar heel goed terecht kan met mijn liberale overtuigingen.  Als er een God is dan is er maar een, en laat dat voor mij dan Allah zijn. Niemand mag zeggen dat hij daar de woordvoerder van is. Er is geen tussenpersoon tussen Allah en de gelovige.

Bezegeling

De Islam heeft ook het voordeel dat Mohamed voor de moslim het zegel der profeten is.

De allerlaatste profeet, die het vermogen had in naam van God te mogen spreken. Na hem is er niemand meer gekomen, en er zal ook niemand meer komen, die het woord van God nog kan verbeteren.

Mohamed erkent wel Jezus als profeet, dus als christen hoef ik me in de Islam niet ontheemd te voeren. Christus neem je gewoon mee. Je hoeft niets af te zweren als je Moslim wilt worden, dat is het mooie.

Verder is de kous af. Er komen geen nieuwe profeten meer en iedereen die beweert een profeet te zijn is bijgevolg een leugenaar of een bedrieger.