Vooroordelen

In de zorg

Middelengebruikers worden in de zorg vaak afgeschilderd als manipulatief en onbetrouwbaar.

Het begint al tijdens de opleiding waar de vooroordelen gewoon aangeleerd worden. Ik hoop dat daar vroeg of laat toch eens iets aan gedaan kan worden. Ik denk dat de omslag aan de universiteit moet gebeuren, want dat is toch het referentiepunt bij uitstek, maar het komt er maar niet van.

Ik heb jaren met het idee gespeeld nog eens te doctoreren, maar eerst was ik te ongelukkig met mijn foute man en nu ben ik te gelukkig met mijn nieuwe man en zo heb je altijd een uitvlucht. Ik word er stilaan ook te oud voor  en de nood me nog te bewijzen is een beetje weggevallen, nu ik mijn website heb.

Slechte munt

Maar goed hoe zou het komen dat druggebruikers zo een kwalijke reputatie hebben. Sommigen onder hen hebben dat misschien verdiend, maar zeker niet allemaal, en zelfs niet eens de meerderheid. De meesten die ik zie zijn keurige mensen die me respecteren en met wie ik een vertrouwensrelatie heb opgebouwd. Ik heb ook wel meegemaakt dat er eentje liegt of bedriegt, voorschriften vervalst, of je iets op de mouw speldt.

Ik heb ontdekt dat de noodzaak tot liegen en bedriegen grotendeels wegvalt als je een vertrouwensrelatie opbouwt, waarbinnen alles gezegd kan worden. Het valt natuurlijk niet te ontkennen dat de machtsverhoudingen ongelijk zijn, en dat het de arts is, of de hulpverlener in het algemeen die alle macht en alle kennis heeft, in vergelijking met de zorgvrager, die immers iets komt vragen, wat wij kunnen geven of weigeren.

Macht van het schrift

Wat de huisarts betreft komt alle macht uit de punt van de pen, en het wordt overgedragen onder de vorm van een voorschrift. Stel nu dat de gebruiker vindt dat de dosering onvoldoende is, of te hoog, dan kan hij of zij dat zeggen, of het laten merken, als hij of zij tenminste het gevoel heeft, dat alles gezegd mag worden. Bedriegen hoeft dan niet meer.

De autoritaire aanpak, waarbij de arts beslist en de zorgvrager alleen maar kan beamen, werkt niet. Het manipulatieve gedrag ontstaat vaak uit noodzaak, omdat de vrager niet krijgt wat hij wil, of denkt niet te mogen vragen wat hij of zij nodig heeft.

Ik heb in de loop der jaren vele van die mensen begeleidt, heel vaak met bijzonder gunstige resultaten. Uiteindelijk wil iedereen hetzelfde, als de rebelse jaren voorbij zijn: zich inschakelen in de burgerlijke wereld. Wonen, werken of toch een inkomen, een gezin. Dat is voor de meeste druggebruikers niet anders. Er zal altijd een harde kern blijven die niet gewonnen is voor die inschakeling, maar de grote meerderheid gaat zich vestigen en probeert met iedereen in vrede te leven.

Besluit

Niemand wordt beter van vooroordelen en taboes.  De betrokkenen al helemaal niet, want ze gaan er op de lange duur nog zelf in geloven ook, maar ook niet wij als samenleving, die sinds mensenheugenis met het verschijnsel dient af te rekenen, en daar niet altijd zo goed in slaagt.

Het beeld op de foto staat op de eerste verdieping van het Wiels