Thuis

Met een burn-out

Je zit een maand of wat thuis met ziekteverlof en het begint te knagen.

Onderstaand advies voor een vriendin met burn-out kan misschien voor anderen ook inspiratie bieden, daarom geef ik het hier nog een keer licht veranderd weer, zodat het anoniem kan blijven. Goed, je bent er dus achter gekomen dat de emoties de overhand hebben gekregen en dat jij je werk niet meer aankon. Dat is een fikse kaakslag voor je ego. Maar je hebt toch maar ontdekt dat je überhaupt emoties hebt.

Je zult altijd een emotioneel sterk betrokken mens blijven, en daar is op zich niets mis mee. De vraag is alleen of je al die sterk schommelende emoties een plaats kunt geven in je leven, en hoe je er mee om springt. Wegdoen kun je ze niet. En soms worden ze zo sterk, dat het water je naar de lippen stijgt.

Omspringen

Het doel is niet dat je van die angsten afkomt, want die zullen altijd wel de kop op steken, en binnen zekere grenzen is dat ook nuttig en nodig  voor onze condition humaine.

Onze angsten behoeden ons voor allerlei gevaren en ze wegnemen is niet waar we op uit zijn.

Wat we wel willen is dat die angsten onder controle blijven, en in het algemeen dat je meer controle hebt over je inwendige.

Je kunt die angsten niet uitbannen, maar wel ordenen en een naam geven. Daardoor blijven ze hanteerbaar. Dat is het grote verschil met je anxio-depressieve toestand, waar alles mee begonnen is, en die ertoe geleid heeft, dat je het arbeidsproces diende te verlaten. Met anxio-depressief bedoelen we een situatie waarbij de angsten en de sombere gevoelens zo gaan overheersen, dat ze een kwaliteitsvol leven in de weg staan, en impulsieve daden kunnen veroorzaken waar je later spijt van krijgt.

Vooruitgang

Het normale dagelijkse leven kun je nu wel weer aan, zij het maar net.

De vraag is wanneer dat ook voor de werksituatie gaat gelden. Maak maar je rekening op, en kijk hoeveel je verliest als je de ziekenfondsuitkering met je loon vergelijkt, wetende dat je voor deze laatste doorgaans een tijdje moet wachten voor de eerste betaling. Het kan twee maanden duren.

Wat je denkt over het verschil, maakt deel uit van het motivatieproces om terug aan het werk te gaan. Dat moet niet tot elke prijs gebeuren, en het mag maar van start gaan op het ogenblik dat je voldoende zelfcontrole en zelfvertrouwen hebt opgebouwd.

Wanneer jij je taken hervat, kan het maar beter van de eerste keer goed gebeuren, en niet om twee weken later te ervaren dat het niet meer gaat en dan te hervallen. Je kunt ook een maand of twee halftijds aanvragen, dat doen vele bedrijven wel en het ziekenfonds kan bij goedkeuring de andere helft bijpassen.

Je zou eraan kunnen denken na een weldoende vakantie. Voor het einde van het jaar moet je hoe dan ook je vakantie opnemen, en dat kan evengoed tijdens de periode die door het ziekenfonds wordt betaald, alleen betalen ze dan niet, omdat ze er van uitgaan dat je je vakantiegeld krijgt voor die periode.

Besluit

Je werkhervatting kan slagen als je van de overblijvende tijd gebruik maakt om een goed plan op te stellen, dat binnen je incasseringsvermogen  valt, en je reserves niet op de proef stelt.