7. mei, 2013

Kiss and ride

Uitsmijter

Voor ik weg ben, toch nog gauw even het volgende.

Geen ondeugende dingen doen terwijl ik weg ben. Nee goed, alle gekheid op een stokje. Het is voor mij een gelegenheid om de staat op te maken van hetgeen we in het eerste derde van het jaar gedaan hebben.

Ik reken grofweg van vakantie naar vakantie. Van Kerstmis naar Mei naar Augustus en weer opnieuw. Wat de afgelopen periode betreft, sinds Nieuwjaar dus, moet ik toch op de eerste plaats hartelijk danken voor alle bijval, de commentaren en ingezonden stukken, de aangebrachte links, de kritiek en de feedback.

Wisselwerking

Dat is waar het me om te doen is: af en toe reactie van iemand krijgen. Ik ben daar altijd verguld mee, ook als de meningen niet altijd onverdeeld gunstig zijn. Trouwens als er gelegenheid is tot verbetering wil ik altijd graag kijken wat we er aan kunnen doen om een nog betere website te maken.

Wat dat betreft heeft de website alle verwachtingen meer dan ingelost. Het is de ideale manier gebleken om mijn dagelijks ei kwijt te raken, op een manier die me van interactie verzekert. Daardoor kan ik af en toe ook stoom afblazen omtrent de onderwerpen die me na aan het hart liggen. Zoals geweld en machtsmisbruik om maar iets te zeggen, of mensen die het slachtoffer worden van hun onwetendheid. Of jongeren die moe zijn van het vele sms’en.

Dolce far niente

Ik kan nu twee weken helemaal alle stoom ineens afblazen tijdens onze vakantie in Sicilië. Even alle tellers op nul en de pendule stilleggen. Hoewel dat nooit helemaal lukt natuurlijk. De biologische klok tikt gewoon verder en nu ik er zeven en vijftig word is het niet meer alsof er nog een eeuwigheid op me wacht.

In de loop der jaren die zo snel vergleden zijn heb ik een heleboel dingen geschreven en bedacht die stof vergaarden in de spreekwoordelijke laden van mijn harde schijf. De belangrijkste is wellicht het Molinos epos, dat nu niet alleen als roman, maar ook als luisterspel op deze website voor iedereen beschikbaar is.

Het heeft vier maal moeite gekost, eerst om het te schrijven, dan om het proberen te vergeten, vervolgens om het weer op te graven, en nu ten vierde voorgoed te mogen vergeten. Omdat het iedereen die er de technische middelen voor heeft, vrij staat er kennis van te nemen. Het is iets wat ik te zeggen had, en wat ik nu heb gezegd. Nog niet alles maar toch al een stuk.

Besluit

Het maakt dat ik met een gerust gemoed vertrek om alles nog eens op een rijtje te zetten. U hoort later meer van ons.