Een mei

De mooiste maand

Het is feestdag vandaag. Even de riem er af.

Dat is goed, want het is tijd voor bezinning. Ik ben zeer in mijn nopjes met de voltooiing van het Molinos project, al kan het altijd nog beter en zou ik alles nog maar eens beter moeten nakijken, maar er komen weer andere projecten om de hoek kijken.

Ik zal me daar nog uitgebreider over bezinnen tijdens onze vakantie die zoals reeds aangekondigd zal plaatsgrijpen van zeven tot twintig mei. Het is de tijd van onze verjaardagen en dat we nog eens tijd hebben voor elkaar. Ik mag daar verder niets over zeggen, want de afspraak is dat ik mijn partner buiten de schijnwerpers van de publiciteit hou.

Discretieplicht

Spijtig van al de mooie foto’s die ik nooit zal mogen tonen omdat hij er op staat. Genoeg daarover, om geen ongezonde nieuwsgierigheid op te wekken. Iedereen zou het recht moeten hebben elke betrokkenheid bij de media te weigeren, met name pers, radio en televisie. In onze tijden van internet is het oppassen geblazen want iedereen kan ongebreideld alles wat je gedaan hebt kopiëren en verspreiden, of erger nog bewaren, en op een later tijdstip weer bovenhalen.

Bezinning dus, met de vraag welke richting ik nu verder ga in slaan. Ik heb nog wat dingen in de la liggen en de scheurkalender zou verder moeten onderhouden worden. Daar is veel werk aan om het helemaal goed te krijgen, en dit is een werk van lange adem. Ik weet niet hoeveel tijd me gegund is om dat allemaal af te krijgen. Het is de bedoeling dat ik minstens nog twee voltooide maar nooit gepubliceerde romans online plaats, en dan is er nog het theater of filmscenario omtrent het jaar onzes heren 1986.

Programma

Dit alles staat al jaren aangekondigd op onze website onder rubriek “Dirk van Babylon.” Als dat allemaal klaar is wens ik ook nog terug te komen op de Brabantse Decamerone, mijn onvoltooide meesterwerk in drie delen, waarvan het derde deel na dertig jaar nog altijd niet verschenen is. Ik hoop dat nog te kunnen doen na mijn pensioen. Ik weet al hoe het moet, maar ik moet alleen de tijd maar vinden.

Ik kan me niet indenken dat ik de huisartsenpraktijk zou opgeven dus het zal bij nachtwerk blijven. Ik kan niet alles ineens doen, dus ik moet keuzes maken. Daar ga ik dus nu over nadenken.  Ik zal dat doen met een diep gevoel van tevredenheid, alsof de grootste col bedwongen is in de koninginnenrit van de tour die ik me voorgenomen heb.

Besluit

Dat iedereen die dat wil nu dat luisterspel kan horen. Daar val ik nog steeds van achterover. En dat het sinds twintig jaar niet meer is voorgevallen.

Juich, volkeren der aarde. Hosanna in de hoge. Halellujah, El hamdoelilah. Hoera en holadiee.

Ik kan volgende week met een gerust hart op vakantie vertrekken.