Pelléas et Mélisande

Muntschouwburg

Wat me van de voorstelling zeker bij zal blijven is het decorstuk van Anish Kapoor.

Het neemt de vorm aan van een reusachtige half doorgesneden fopspeen die op het toneel om zijn verticale as kan draaien. Er is een trap aan de ene kant en die innerlijke krul naar binnen aan de andere kant. Indrukwekkend is het wel hoe dit van de spelers fysieke kracht en evenwichtsvermogen vereist. De zangers dienen zich omhoog en omlaag te bewegen en je hoopt de hele tijd dat ze niet gaan vallen.

We waren niet zo kapot van de stemmen, behalve de koning, een prachtige bas van Jérôme Varnier. Het is ook een beetje een rare opera. De zang is Frans en ingehouden, en dat is met niets anders te vergelijken, maar de muziek is prachtig. We mogen hier uitgebreid de website van de Koninklijke Muntschouwburg citeren:

Libretto

In dit verhaal van een onmogelijke liefde heersen vreemdheid en gevaar.

In een duister woud zorgt de zonderlinge verschijning van Mélisande, een jonge vrouw zonder verleden, voor een ommekeer in het leven van een adellijke familie die teruggetrokken leeft in een kasteel.

De betoverende charme van Mélisande versluiert er de schaduwen. Ze wekt passie in anderen op wellicht zonder het zelf te beseffen. Zo trouwt ze met Golaud die haar in het woud gevonden heeft en ontdekt ze vervolgens dat deze een jongere broer heeft, Pelléas, die ook verliefd op haar is. Dat moet natuurlijk fout aflopen.

De personages evolueren onvermijdelijk naar de ballingschap of naar de dood.

Mijlpaal

Het buitengewone evenwicht dat Debussy vond tussen de prachtige tekst van Maeterlinck en de verfijning van zijn muzikale taal maakt van Pelléas et Mélisande een uniek werk.

De regie van Pierre Audi en het spectaculaire decor van Anish Kapoor benadrukken het mysterie van deze poëtische reis doorheen de donkere zijden van de passie.

Ludovic Morlot, de nieuwe chef-dirigent van de Munt, dirigeert voor het eerst zijn orkest in een operaproductie.

Besluit

We hadden tegenslag met de vrouwelijk hoofdrol, die uit een een samenwerking tussen de manke en de blinde bestond, waarover later meer. We kwamen buiten met gemengde gevoelens, maar hoe dan ook is het een voorstelling die me bij zal blijven, al was het maar voor het decor.