Draag-, leen-, en donormoeders

Hoe ver kan het gaan?

Geld is geweld zeg ik altijd, en ik heb zo mijn bedenkingen bij het babytoerisme wat ontstaan is.

Ik heb vaak de indruk dat de leuke kinderen er uit worden gepikt en dat de zielige achterblijven. Ik zou het veel beter vinden als juist de kinderen met minder kansen, zoals blinden of motorisch gestoorden naar hier gehaald werden om verzorgd te worden. Maar het is vaak zo dat wensouders hun geld en macht gebruiken om aan een gezond en begaafd kind te komen.

Dat is de wens van iedere ouder en op zich niet fout, maar het leidt er wel toe dat bepaalde groepen voordeel zullen krijgen en andere niet.

Denk maar aan de problemen met geslachtskeuze van het kind. In vele landen leidt dat er toe dat er minder meisjes geboren worden. Nu al worden meer meisjes geaborteerd dan jongens, aangezien geslachtsbepaling lang voor de geboorte mogelijk is. Daar is iets fundamenteel onrechtvaardig aan en het brengt de samenleving uit balans.

Het Thaise scenario

Wat opvalt in de oplossing van Thailand, is de zeer sluwe en misschien wel doortrapte list om twee vrouwen in te schakelen.

De ene geeft een eicel en de andere leent een baarmoeder.  De bedoeling daarvan is dat je twee halve moeders schept, in de hoop dat de hechting minder zal zijn. Ik weet dat zo nog niet en je kunt alleen maar hopen dat het werkt zonder schade te veroorzaken.

De toekomst zal het uitwijzen. Ik vrees dat we wel eens op twee hele moeders kunnen uitkomen. Wat zal dit betekenen voor de beleving van het kind. Als het ooit naar zijn biologische ouders op zoek gaat, dan staat de naam van de draagmoeder wellicht op het geboorteattest, maar wat me de naam van de eiceldonor?

Grenzen

Ik weet het niet. Het maakt me alleen maar huiverig. Het lijkt me dat wie hier bezig zijn de grenzen van het toelaatbare op te zoeken. Daar is niets mis mee, want ik doe dat ook wel. Je mag die grenzen wel opzoeken, maar je mag ze niet overschrijden, dat is de hele kunst.

Hier weet ik niet goed waar de grens juist ligt. We mogen niet bars oordelen over wensouders die geen enkel obstakel onverlet laten om hun doel te bereiken. Bravo voor mensen die iets bijzonders met hun leven willen doen, en wat is e nu meer bijzonder dat kinderen opvoeden.

Besluit

Ik denk tenslotte nog dat het goed is dat er niet geheimzinnig over gedaan wordt. Wanneer dekinderen vragen zullen stellen naar hun oorsprong, denk ik dat we naar waarheid moeten antwoorden, rekening houdend met het bevattingsvermogen, afhankelijk van de leeftijd, en dat is het moeilijke.  Hoe vertel je de kinderen op een gepaste manier de waarheid over hun afkomst, als die zo ingewikkeld in elkaar zit?