9. mrt, 2013

Co-ouderschap

Rolmodellen

Mijn vriendin van gisteren staat in een situatie waar een kind wordt opgevoed in een netwerkje, waarin de moeder, de twee homovaders, die intussen uit elkaar zijn, en mijn vriendin die de doopmeter is van het kind elk hun rol spelen.

Die mensen hebben dat heel goed opgelost door de moeder die er blijvend bij te betrekken en haar niet bij de geboorte het kind te ontrukken wat nog vaak gebeurt. Ik vind het van bijzonder belang dat iedereen met inbegrip van de moeder een plaats vindt in het plaatje. Het mooie is dat de gaten in de zorgredzaamheid van de moeder worden dicht gefietst door het kleine netwerkje dat daar ontstaan is, en dat niemand buitengesloten is.

Bijzondere band

Dat is vaak het probleem bij draagmoederschap, dat de band tussen moeder en kind verbroken wordt. Ik vind dat toch een vorm van wreedheid waar ik me niet zou willen toe lenen. Ik denk dat het ook voor het kind veel beter is dat het zijn moeder kent. Als het opgroeit zal het zich vragen gaan stellen en vroeg of laat zal het misschien op zoek gaan naar de moeder. Ik denk dan aan gevallen waar de vrouw het doet voor het geld, maar nadien moet beloven geen contact met het kind te zoeken.

In Frankrijk kunnen vrouwen anoniem bevallen en dan zul je ook altijd zien dat de kinderen vroeg of laat op zoek gaan naar hun biologische moeder.

Studies

Ik meen me te herinneren dat onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen die opgroeien in zeg maar afwijkende situaties zoals in het  holebi-gezin, maar ook in het  mozaïekgezin etc, een harmonische opvoeding kunnen kennen, in de mate dat die kinderen positieve rolmodellen vinden en gedijen in een klimaat van veiligheid en geborgenheid.

Daar is de continuîteit zo belangrijk, dat iedereen die zich in de opvoeding engageert, probeert de rit uit te rijden, voor de rest van het leven wellicht zonder ooit een aankomstmeet te zien.

In het algemeen moet je nooit beginnen aan iets waarvan je kunt weten dat je het niet vol kunt houden.

Nageslacht

Op grond van mijn persoonlijke ervaring denk ik beter dan wie ook te kunnen begrijpen wat het belang is van wat deze petemoei doet, en ik bewonder haar erom. En wat ik ook heel goed vind, is dat niemand overdreven met geld staat te zwaaien. Geld is geweld zeg ik altijd, zeker in de omgang met kinderen.