Opvang

Voorspelbaarheid

Een vriendin van mij vangt geregeld een kind op, van een bipolaire mama.

Dat vind ik bewonderenswaardig, dat mijn vriendin dat engagement opneemt. Voor kinderen van mensen met een psychische kwaal is het belangrijk steunpunten buiten het gezin te vinden waar ze houvast hebben, structuur en voorspelbaarheid.

Bipolaire stoornis is in vele gevallen een erfelijke aandoening. In de betrokken gezinnen kunnen kinderen met en kinderen zonder de stoornis voorkomen.

Ze hebben allebei bijzondere aandacht nodig, met lichte verschillen.

Isolement

Wat voor allebei geldt, is dat het gezin in een isolement terecht dreigt te komen. De bipolaire persoon vertoont vaak eigenaardige gedragingen, die door de omgeving buiten het zicht van de buitenwereld gehouden worden.

Op psychiatrische stoornissen berust nog steeds een groot maatschappelijk taboe. Heel veel mensen weten niet hoe daar mee om te gaan en gaan het daarom liever uit de weg.

Het bipolaire kind zal vaak  aanpassingsmoeilijkheden ondervinden die dikwijls nog toenemen naar de adolescentie toe. Het zijn kwetsbare persoonlijkheden die echter mits voldoende aandacht en deskundigheid er wel beter kunnen dan vroeger het geval was.

Het niet-bipolaire kind zal allerlei strategieën ontwikkelen, zoals onder meer verantwoordelijkheid van de bipolaire ouder overnemen. Daardoor worden ze al vroeg volwassen, maar ze boeten daar ook bij in, want ze kennen geen onbezorgde jeugd zoals de meesten.

Te doen

We moeten erop toe zien dat deze kinderen niet te veel verantwoordelijkheid op zich nemen, of zichzelf tekort doen. Het is heel goed dat mijn vriending niet terugdeinst voor die bipolaire moeder. Het jaagt velen angst aan en dat is nergens voor nodig. Bipolaire mensen zijn vaak bijzonder warmhartig en genereus, en ze hebben dikwijls een verborgen talent.

Ze zijn alleen zeer kwetsbaar in onze harteloze maatschappij. Daarvan is de school een voorafbeelding. Het bipolaire kind zal het vaak moeilijk hebben zich aan te passen aan teveel structuur, te lang stilzitten, te veel luisteren, te weinig doen etc.

Door een steunpunt buiten het gezin te voorzien zal het kind, of het nu bipolair is of niet, extra troeven in handen krijgen om tot een werkbare relatie met de buitenwereld te komen. De bipolaire moeder, die een beperkt draagvlak heeft, voornamelijk tijdens de depressieve episoden kan geregeld op haar positieven komen en zal hopelijk minder snel decompenseren. Het is een goed voorbeeld hoe de mantelzorg er toe kan bijdragen dat er een leefbaar evenwicht ontstaat, zodat gespecialiseerde hulpverlening misschien niet nodig zal zijn, of slechts in beperkte mate.