30. mrt, 2013

Burnout

Met hart en  ziel

Een vriend van ons zit thuis met een burnout een gat in de grond te kiezen.

Hij behoort nu tot het grote aantal mensen die ziek zijn geworden van hun werk. Niet van het werk op zich want dat doen ze meestal met hart en ziel, maar negen keren op de tien van de verziekte menselijke relaties met de collega’s en met de hiërarchie.

Het is juist omdat ze hun werk met hart en ziel doen, dat ze daarin zeer kwetsbaar zijn als het fout loopt. Iemand die er zich geen ballen van aantrekt en die totaal onverschillig en futloos naar het werk begeeft, zal het niet gauw voor hebben dat hij of zich emotioneel vast rijdt in het kluwen van kwetsuren.

Openbaar ambt

Het probleem komt naar mijn aanvoelen vaker voor in de administraties van de overheid, of andere instellingen waar de ambtenaren of bedienden jarenlang doorbrengen in eenzelfde dienst of afdeling, omringd door jarenlang dezelfde collega’s. Daar groeit dan na verloop van tijd een soort evenwicht, al zullen er overal wel spanningen zijn, gaande tot vetes en pesterijen.

Als de sfeer verziekt is, en het komt tot uitbarstingen, dan kun je er donder op zeggen dat er iets scheelt aan het management. De vis rot aan de kop. Als werknemers vechtend over straat rollen, dan is er meestal ergens een manager die in de voorafgaande periode zijn of haar verantwoordelijkheid niet heeft opgenomen, of verkeerde beslissingen genomen.

De manager is onbekwaam, of van slechte wil, dat kan ook voorkomen. Dan krijg je oude conflicten die weer tot uitbarsting komen en die de sfeer verzieken.

Als je je elke dag willens nillens naar het werk moet slepen dan wordt je op de lange duur depressief. Je kunt dat een tijd compenseren op allerlei maniere,, en dikwijls gebeurt dat helaas met pillen en alcohol, maar er komt een moment dat de wilskracht opgebruikt is en dat er een veer breekt.

Inzinking

Je stort in. Je kunt niet meer slapen. Je wordt duizelig en misselijk. Je eet niet meer, of juist te veel. Etc.

Dan gaat de kaars uit, en om erger te vermijden is het dan beter dat je gebruik maakt van je rechten inzake sociale zekerheid. Ga dan maar naar de huisarts.

Er is dan een ding dat je niet moet doen, en wat onze vriend wel gedaan heeft, en waar ik wens tegen te waarschuwen. Begin dan geen e-mails te schrijven, zeker niet in dronken toestand. Op een ogenblik dat je gekwetst en geschokt bent, kun je beter alle kanalen naar en van het werk buiten werking stellen en een totaal zij het voorbijgaand isolement opbouwen. Even een korte time-out kan wonderen doen.

Mensen zitten op dat ogenblik totaal vast in dat denkpatroon omtrent wat hun is overkomen. Je moet dat even van je af kunnen zetten. Doe dan ook iets radicaal anders. Lees een boek, ga naar een film of een tentoonstelling. Ga sporten. Kom los uit die obsessie met dat werk en geef wat zuurstof aan je hersens.

Slotsom

Maar ga geen emails beginnen schrijven tot je weer aangesterkt bent. Ga niet beginnen bellen of zo. Als er zakelijke dingen te regelen zijn met het werk, geef dat dan aan een advocaat of iemand van de vakbond of zo.

Radiostilte is het beste. Velen hebben moeite om dat te geloven omdat ze nu eenmaal in die tredmolen zitten, maar daar moet je echt even uit.