Een sprookjesopera

Voor kinderen

Afgelopen zaterdag een opera introductie voorstelling bijgewoond voor kinderen, in het bijgebouw van de Muntschouwburg.

Het verhaal dat werd gebracht is gebaseerd op Turandot van Giacomo Puccini, die we ook kennen van La Bohème en Tosca. Ik ben weg van die muziek en ik was dus wel eens benieuwd wat ze er gingen van maken.

Ik ging daar als arts om bijstand te verlenen in geval van nood en het was wel goed dat ik er was, want ik vond het een gevaarlijke voorstelling. De acteurs liepen op de banken en de kinderen zaten daar op kussentjes tussen in. Het was twee keer na elkaar drie kwartier voor een ander publiek. Ik zat de hele tijd op te letten of er niet een zijn voet ging omslaan en in het publiek terechtkomen. Gelukkig ging er niets mis.

Het verhaal

De schone prinses Turandot heeft een middeltje bedacht tegen de aanbidders. Zij denkt er niet aan te trouwen en heeft daarom een list bedacht.

De prins die haar wil huwen moet eerst het antwoord geven op drie raadsels die ze hem op zal geven. Indien hij zich vergist gaat zijn kop eraf. De opgaven zijn zo moeilijk dat de ene na de andere er zijn hoofd bij verliest, letterlijk dan.

De bevolking zag dit eerst met lede ogen aan en begint nu meer druk uit te oefenen op de prinses om nu eens eindelijk een man te nemen, maar ze houdt het been stijf en onplooibaar. Wordt zij een ijsprinses?

Het verhaal wordt hier op een originele manier verteld aan de hand van operafragmenten uit onder meer Armide de Lully, de Toverfluit van Mozart, Carmen van Bizet, L’Enfant et les sortilèges van Ravel en West-Side Story van Bernstein.

Kritiek

Ik vond het zingen niet zo goed, vooral niet de prins. Bepaald vals in Mozart. Ik vind als je voorstellingen organiseert om kinderen te introduceren tot de opera, dat je dan op de eerste plaats juist moet zingen. De eerste keer was minder dan de tweede, maar het zal nog verschillende voorstellingen vergen aan dit tempo om de zang goed te krijgen.

Verder zat het wel goed in elkaar. Ik denk dat de kinderen er van genoten hebben.

Het was zonder orkest maar ze haalden een maximum uit een man die het slagwerk en een toetsenbord bediende, en de prins die gitaar speelde.

Prinses Turandot zelf was wel geloofwaardig in een heksenachtige outfit. Een heks aan de heroïne zo zag ze eruit, met lang zwart haar, doodmager en bleek, helemaal in het zwart.

Besluit

Er zat wel gevoel in en er blijft iets van bij, dus is het wel een mooie voorstelling geweest.