Het is geen grap

Schandaal in het Belgisch parlement.

Een nieuwe maand, een nieuw kwartaal. We zijn de lenteblog begonnen met een link naar een Vrt videofragment in het Frans, omtrent een spijtig voorval in de Kamer, het Belgisch wetgevend parlement.

De uiterst-rechtse volksvertegenwoordiger Louis Laurent heeft het bestaan de eerste minister, Elio di Rupo, voor pedofiel uit te schelden. Ik zou het niet vermelden als ik de reactie van de parlementairen niet zeer waardig en indrukwekkend vond.

Ze verlieten met zowat zijn allen het halfrond bij wijze van stil protest en de zitting werd geheven. 

Reminiscentie

Bij de hervatting van de werkzaamheden dankte de premier ‘de collega’s voor het gebaar dat de assemblee had gekozen om haar waardigheid te bewaren.”

Iemand voor pedofiel uitschelden is op zich al zeer kwetsend, maar in België is het extra politiek beladen. Dat komt niet alleen door de recente pedofilieschandalen die voornamelijk de r.k. kerk beschadigen, maar nog veel meer door wat we twintig jaar geleden hebben meegemaakt ten tijde van het Dutroux schandaal.

Iedereen die oud genoeg is om het zich te herinneren, weet dat het land toen op zijn grondvesten daverde. Er heerste een rare sfeer van twijfel aan de instellingen en verdachtmakingen allerhande. In de marge van dat Dutroux-verhaal is ook Elio di Rupo destijds in opspraak gebracht en van pedofilie beschuldigd.

Fantast

In een interview met Humo vraagt de premier zich af waarom er nooit een degelijk onderzoek is gevoerd naar de herkomst van de affaire-Trusgnach.

"Blijkbaar waren er een aantal mensen bij politie en gerecht die niet aan de verleiding konden weerstaan om de nummer twee van de regering op de knieën te krijgen."

De affaire zou de een halen in de nationale media en barstte los in november 1996. Na een paar dagen bleek het een losse flodder te zijn, alleen maar gebaseerd  zijn op de wilde verzinsels van de Hasseltse fantast Olivier Trusgnach.

De nacht voordat het verhaal in de media zou verschijnen, werd toenmalig vicepremier Di Rupo nietsvermoedend bij premier Jean-Luc Dehaene (CD&V) gesommeerd. PS-voorzitter Philippe Busquin was eveneens bij het gesprek aanwezig. Na afloop zei die tegen Di Rupo: "Elio, dit is onhoudbaar. De premier heeft mij gevraagd om je ontslag te laten nemen", zo schrijft Humo.

Di Rupo getuigt hoe de zaak hem aan de rand van de afgrond bracht. "Ik had voor mezelf uitgemaakt dat het voor mij ondraaglijk was om verder te leven met het etiket van pedofiel op mijn voorhoofd. Dat was volstrekt onmogelijk. Dat was de hel."

Besluit

De premier van pedofilie beschuldigen is extra kwetsend voor wie zijn geschiedenis kent. Gelukkig heeft iedereen de extreem rechtse politicus gedesavoueerd, en meer moet dat ook niet zijn. Ik vind wel dat de premier hier als morele overwinnaar uitkomt.  Een merkwaardige man met uitzonderlijke gaven.