Slaan

Soms gaat er een de mist in. Ik ga het niet uitleggen. Ik wil geen circuits creëren. Wat ben je toch een goede jongen dat je dat allemaal voor hem doet. Mijn leedvermaak heeft te maken met de totaal foute, maar o zo menselijke fantasie, dat er een strenge maar rechtvaardige God is, die de mens slaat in het orgaan waarmee deze heeft gezondigd.

Het komt rechtstreeks uit het Oude Testament. Ik vind dit totaal misplaatst van mezelf en ik ben er niet trots op, maar het is een gedachte die gewoon opwelde, met alvast op mij een komisch effect.

We leven natuurlijk niet meer in de tijd waar de zondigheid een stempel op de christen drukte.

Er zijn geen christenen meer, en waar zij nog voorkomen hebben zij zich teruggetrokken in bastions van zelfgenoegzame burgerlijkheid. De zonde grijpt er plaats achter gesloten blinden.