Twijfel

Je moet je hart volgen, dat is altijd zo. Ik mag je graag raad geven maar dat gaat met geen enkele dwang gepaard. Het zijn mijn ideeën, zoals ze bij me opkomen, meer niet. Uiteindelijk moet iedereen zelf zijn potje koken. Ik vind het heel goed dat jij je hart kunt ophalen met die moeders en die kinderen, en dat je terzelfder tijd al zeer gevraagd bent op de arbeidsmarkt. Voor jou is dat zeer belangrijk. Maar je zou kunnen overwegen dat het om een keuze tussen twee alternatieven gaat: een lager loon vanaf nu meteen, of een hoger loon, maar dan een jaar later te beginnen. Ook denken aan de fiscale weerslag. Dat is een puur rationele overweging, die je nuchter kunt maken.

Terzelfdertijd zijn er ook de emoties, waaronder de angst, en de schuldgevoelens omtrent het vermeende nietsdoen. Die moet je op een ander niveau aanpakken en dat heeft weinig te maken met de nuchtere keuze van daarnet, behalve dat het de angst is die je doet overhellen naar een zo spoedig mogelijke oplossing. Daardoor lijkt de keuze al van te voren gemaakt. Ik zeg niet dat je een andere keuze moet maken, maar wel dat je moet beseffen dat je een andere keuze had, en dat je deze bewust en overwogen gemaakt hebt. Op die manier krijg je er later geen spijt van.

Ik zou niet teveel aan jezelf twijfelen als ik jou was. Je kunt het nu en je zult het altijd kunnen. Ik geloof heel erg in jouw kunnen.