M in Leuven

We zijn vandaag op museumbezoek geweest in Leuven.

Het loont echt de moeite. We hadden er een vakantiegevoel bij dat ons herinnerde aan onze reis naar Italië. Leuven is vlakbij ons en het is beslist een bezoekje waard.

Het museum is niet helemaal af en niet helemaal vol maar het is architecturaal al interessant, omdat het oud en nieuw met elkaar weet te verzoenen.

De eerste zaal is indrukwekkend met een aantal polychrome heiligenbeelden die een beeld scheppen van de Brabantse gothiek.

Vlaamse primitieven

Verderop vinden we heel wat schilderijen uit de middeleeuwen van een hoge kwaliteit. Een altaarstuk van Rogier van der Weyden is op zich al de verplaatsing waard.

Er is een zaal met negentiende eeuwse stukken die iets minder bijblijven, en het gerestaureerde interieur van een negentiende eeuwse rijkemanswoning. Mooi, maar toch een beetje hol.

Er is heel wat werk van Meunier te zien, de beeldhouwer die arbeiders en ambachtslieden in brons vereeuwigde. Maar ook een begenadigde schilder, wat me nooit zo was opgevallen. Er is tenminste een prachtig schilderij van hem te zien.

Dan ga je naar boven, langs een fototentoonstelling van een Amerikaanse fotograaf. Er is een dakterras en daar moet je overheen om in de nok van het museum de prachtige wanden van Sol Lewitt te vinden.

Luie zondag

Mooi, en op een uurtje heb je een aantal prachtige dingen gezien voor de prijs van twee volwassenen, alles samen 18 euro. Het toegangsticket is ook geldig voor de schatkamer van de kathedraal. Alleen sluit die schatkamer van de Sint-Pieterskerk een uur vroeger, en de kerk zelf is in een sfeer van restauratie gedompeld die het bijzonder treurig maakte. Overal doeken en stellingen. En stof.

Een beetje meer planning had ons geleerd dat we in omgekeerde volgorde ruim de tijd hadden om en de schatkamer van de kathedraal en ook het museum M zelf te bezoeken.

Vakantie vlakbij al is het maar een zondagmiddag en je bent weer gewapend tegen de grijsheid van de dagen die gaan komen deze week.

Foto: detail van het altaarstuk van Rogier Van der Weyden. Drie prachtige Engelen.