Incest

Incest is een bijzonder storende vorm van grensoverschrijdend gedrag, en het staat vaak niet alleen, want het verschijnsel treft gezinnen waar ook andere vormen van grensoverschrijdend gedrag voorkomen. Het seksueel misbruik zit vaak ingekapseld in andere vormen van machtsuitoefening. Het kadert een groter complex van onderdrukking en bedreiging.

Omdat alles geheim moet blijven is er een verbond tussen degenen die weten, met inbegrip van het slachtoffer en alle anderen die niet weten.

Het is juist de geheimhouding, die met alle middelen in stand wordt gehouden, die verklaart dat het misbruik zo lang kan duren en zo diep kan ingrijpen in het leven van het slachtoffer.

Het kan heel moeilijk zijn om dat stilzwijgen te doorbreken, maar toch is dat onderdeel van het herstelproces, en vroeg of laat is het daar tijd voor.

Wat mij betreft is dat veeleer vroeg dan laat, maar het slachtoffer moet daar zijn of haar tijd voor kiezen. Je kunt dat niet forceren, zeker niet in de therapeutische relatie, want dat zou een nieuwe vorm van geweld met zich meebrengen.

Het is voor het slachtoffer vaak moeilijk om de juiste grenzen te zien liggen, en dan moet juist de therapeut niet gaan beginnen grenzen overschrijden.

Taboe

Het blijft een groot taboe in de maatschappij, dat familiale seksuele geweld, waardoor het zwijgen ook in latere jaren, wanneer het slachtoffer volwassen is, in stand wordt gehouden.

Mijn raad aan slachtoffers is doorgaans om dat stilzwijgen op een dag te doorbreken, wanneer je er klaar voor bent, idealiter in het kader van een psychotherapeutische relatie.

Maar er zijn andere manieren, in de kunst bijvoorbeeld. Het doet denken aan Delphine Boël, de onwettige dochter van koning Albert II die haar trauma op aandoenlijke wijze in haar kunst verwerkt. Het is niet helemaal hetzelfde want het gaat niet om incest in haar geval, maar toch ook een geheim omtrent haar afkomst dat in stand moest worden gehouden.

Het is ook een manier om het leed te sublimeren, en een zeer mooie manier. Iets dergelijks kun je niet van iedereen verwachten, maar het geeft wel hoop.

Het vergt veel moed en standvastigheid en doorbijten om er uit te komen. Maar het is nodig. Meer en meer mensen zouden de moed moeten vinden om de stilte te doorbreken, omdat het de enige manier is om er iets aan te doen, en de kwaal met informatie te bestrijden.

Foto: Vandaag.be