Boudewijn

Als ik in gesprek ga met mensen uit mijn eigen streek, zeg maar het Pajottenland, het westen van Vlaams-Brabant en alles wat rond Aalst ligt erbij, dan krijg ik het steeds weer helemaal over me uitgestort. Het hele historische en emotionele verhaal, ons Vlaams Verdriet als het ware. Het is een diep volksgevoel en het is nu nog verder uitgediept door de recente verkiezingsuitslagen van een bepaalde nationalistische partij, die dat gevoel nog verder heeft uitgediept en daar electoraal garen bij spint.

Het verhaal begint met de vaststelling dat het Vlaamse Volk door een rij van bezettende machten in de loop van de geschiedenis eeuwenlang van zijn vrijheid en welstand beroofd is, en dat deze toestand van onderdrukking nu wordt verdergezet door de fransdolle Belgische staat.

De Vlaming is lang genoeg vernederd en gekleineerd, in deze visie die ooit de mijne was, en het wordt tijd dat we met zijn allen een vuist maken en op tafel slaan. Indien er zoveel dingen fout lopen in dit land dan komt dat omdat de Vlaamse bevolking niet over haar eigen lot kan beschikken, en op een groot aantal gebieden geen eigen beleid kan voeren, aangezien het opgelegde Belgische beleid elk initiatief in de goede richting fnuikt.

Het vreemde is dat ik er wel goed in kan komen, maar ik kom er vervolgens niet meer uit. Ik heb deze versie van de geschiedenis ook mee in gelepeld gekregen. Ik versta dat verongelijkte gevoel dus heel goed, meer zelfs, ik deel dat gevoel zelf ook. Alleen, ik verbind dat nogal met het voorbije België van Koning Boudewijn.

Zelf ben ik echter doorgeëvolueerd naar een andere visie, mede als Nederlands sprekende Brusselaar, wat toch nog iets anders is dan Vlaming in Vlaanderen. Daar zit een groot verschil op. Waardoor ik de reflex krijg om te gaan roepen: “Doe niet zo eng. Moeten we het land gaan splitsen? Kan het echt niet anders? Net nu het leuk gaat worden!

Komt dat zien: binnenkort het België van Koning Flip. Dat wil niemand toch missen?

Ik zweer het je. België wordt steeds leuker, met Brussel erin en Vlaanderen eromheen.

Het doet me denken aan een oude karikatuur van Kamagurka in Humo, van een slordig gezin, met als onderschrift (het is ook zonder de tekening een goede vondst) Ik ben van jou, jij bent van mij en we zijn allemaal van koning Boudewijn.

Het is weer iets om later op terug te komen.

Beste groeten