18. okt, 2012

In diepe aarde en nevel gedompeld

 

In de blog vandaag plaatsen we een gedicht van Jacques Perk dat me bijzonder aanspreekt. Het is ons aangereikt door Myriam Gommers Simonis, tevens oprichtend voorzitter van Myriade, onze dichtersclub.

 

Het gedicht van Jacques Perk wordt vooraf gegaan door een Latijns motto: “Res alta terra et caligine mersae.

Het betekent vrij vertaald: “Een oord in diepe aarde en nevel gedompeld.”

Letterlijk betekent het: ‘‘De wereld die is verzonken in de diepe aarde en de nevel’ (Aen. VI, 267), een omschrijving van de onderwereld. Perk heeft de accusativus-vorm res mersas die bij Vergilius staat, in de nominativus omgezet. Bron: René Veenman: “Meer dan sfeer: Jacques Perks verwijzingen naar klassieke poëzie in Eene helle- en hemelvaart”

Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 120. Uitgeverij Verloren, Hilversum 2004

 

Ik vind dat een geweldig sonnet van een geweldige dichter waarover Myriam ons al zoveel moois hebt bezorgd.

Ik ben als kind in de grotten van Han geweest. Dat was indrukwekkend.

Ik vind die kleurige foto zo mooi, de 3693 van de foto’s die je ons stuurde.

Ik vind dat die foto wonderwel past bij de flonkerende van Perk.

Het gedicht is bijzonder helder, en geeft goed dat wenen van de ingewanden van de aarde weer, en het stollingsproces dat aanleiding geeft tot de vorming van stalagmieten en stalactieten.

 

Als mijn herinnering goed is dan groeit een stalagmiet van beneden opwaarts, terwijl een stalactiet nederdaalt van het plafond van de grot. En ja het klopt volgens Wikipedia. Ik kan dat zo goed onthouden omdat de gids ooit uitlegde in het Frans dat een stalagmiet “monte” en een stalactiet “tombe.” Als kind vond ik dit een uitermate nuttige geheugensteun die ik voor altijd wilde onthouden, en inderdaad.

Ik denk dat ik er twee keer ben geweest, een keer als zevenjarige met de familie en een keer later, einde lagere school met de klas op schoolreis.

 

Het gebied heeft altijd een bijzondere aantrekkkingskracht op Nederlanders uitgeoefend, maar toen Jacques Perk leefde (zeer kort: Dordrecht, 10 juni 1859 - Amsterdam, 1
november 1881) was dat toch niet zo gewoon dat jonge Nederlanders in de gelegenheid verkeerden met de Belgische Ardennen kennis te maken.

 

U kunt de biografie van de jong gestorven dichter nalezen in de wikipedia. Een kort leven vol onvervuld verlangen en vergeefse verliefdheid ten opzichte van onbereikbare vrouwen.