Slikken of niet?

Wanneer kun je stoppen met antidepressiva slikken? Ik kom er nog een keer op terug.

Neem nu het typische geval van een man die de veertig nadert en die al enkele jaren een antidepressief geneesmiddel slikt.

Het gaat intussen veel beter en de situatie is stabiel geworden zowel wat het gezin als wat het werk betreft. De vraag stelt zich dan wanneer je daar moet mee stoppen en hoe je dat doet.

Dan moet je de vraag stellen, is je leven beter met of zonder medicatie?

Zul je er in slagen met je intussen steeds verder uitgebouwde coping technieken, op basis van de groeiende ervaring, het schip te besturen of ga je brokken maken, en in dat geval zou ik zeggen, ga maar terug naar je medicatie.

Zo beweert een patiënt dat hij na het stoppen het gevoel had dat een sluier was weggenomen, en dat hij de werkelijkheid scherper en lichtender gewaarwerd. Veel geneesmiddelen die gebruikt worden voor depressie en andere geestesstoornissen geven een zekere demping van de gewaarwordingen.

Ook beweert hij zich creatiever te voelen en weer plezier te vinden in het maken van muziek. Het zou dus wel eens kunnen dat de gebruikte middelen in zekere mate de gevoelswereld misschien versmallen. Dat is de prijs die je betaalt voor een betere beheersing van de gemoedswereld en dientengevolge een vlottere aanpassing aan allerlei eisen die de samenleving stelt.

Als je zonder de medicatie wil leven zul je wel geregeld de diepere krochten van de ziel moeten verkennen en blootgesteld worden aan meer extreme emoties.

Ik zou daar geen waardeoordeel aan vasthechten. Het is helemaal geen schande en trouwens ook niet nadelig om die pillen vele jaren te nemen.

Maar er is ook niets mis met gevoelig zijn en neerslachtige buien vertonen, zolang je jezelf en je omgeving maar geen schade berokkent.

Met of zonder: het ene is niet beter dan het andere, maar je kunt een voorkeur hebben in het licht van de levensfase of uiterlijke omstandigheden.