Stoppen met antidepressiva

Het stoppen van antidepressiva gaat soms met vervelende bijwerkingen gepaard en dat kan een week of twee duren.

Zo een typische ongewenst verschijnsel is het gevoel dat er bliksems door de hersenen schieten. Nu net nog vermeldde iemand die in de afbouwfase zit het gevoel van kleine explosies in het hoofd. Dus het komt wel voor en er is nog maar weinig over gepubliceerd.

In principe gaat dat weer weg op middellange termijn. Na drie weken zou alles voorbij moeten zijn. Gedurende die drie weken kan het wel een beetje spoken in de bovenkamer en daar kun je je beter maar op voorbereiden.

Het is een kwestie van doorbijten zolang alles onder controle blijft. Bij dreigend controleverlies kan het nuttig zijn een sterk verlaagde dosis een paar keer in te nemen om zachter te landen.

Verder zou ik zeggen, wacht een week of twee en kijk dan eens goed in de spiegel, met de vraag of je leven beter was met pillen of zonder pillen.

We willen de melancholie niet uitroeien, want depressiviteit maakt deel uit van het leven. Wanneer je echter voortdurend in een melancholische staat ondergedompeld bent, waar je niet meer uitraakt dan gaat de depressiviteit over in depressie, en dan is behandeling nuttig.

Ik let vooral op tekenen van controleverlies: agressiviteit, in huilen uitbarsten etc. Dat zijn argumenten om de behandeling her op te starten. Als je leven beter is met dan zonder dan kun je zonder scrupules naar de behandeling terug.

Daarnaast zijn er ook de positieve symptomen: in welke hoedanigheid ben je het meest creatief, het helderst, en zeg maar het gelukkigst. Dat moet ook meespelen in de evaluatie.

Er is geen bezwaar tegen dat deze middelen enkele jaren genomen hebben en sommigen nemen ze voor zowat de rest van hun leven.