Haatmail

Vandaag was het weer prijs, in het vlak van de moslimvervolging. 

Charlotte in Oostende, die beledigd en vernederd wordt omdat ze het heeft opgenomen voor een kennis die moslim was. De grove taal, de bedreigingen, de seksuele toespelingen, van een niveau dat te laag ligt voor onze jonge kijkers, en dat vanwege een autochtone Vlaming naar we mogen veronderstellen.

Het erge is niet zozeer dat dit voorvalt, want het zal altijd wel ergens of ooit voorvallen dat sommige mensen vervelend worden. Het erge is veel meer de onverschilligheid van de omstaanders, die het stilaan normaal beginnen vinden dat moslims verguisd worden op een manier die geen enkele andere groep zich in onze tijd moet laten welgevallen.

We mogen als maatschappij niet tolereren dat allerlei vormen van macht en geweld slachtoffers maken, en daarbij hoort ook verbaal geweld, of het nu groepen, dan weer individuen treft.

Ik kon in Charlotte haar ogen goed zien dat ze geterroriseerd is, door de haatmail en de e-terreur. En dat alleen maar omdat ze de verdediging van iemand van ons op heeft genomen, terwijl ze zelf niet eens moslima is.

Het nieuwe is alleen dat die terreur nu ook via facebook en twitter uitgeoefend wordt. Maar het is alweer een voorbeeld van hoe het moslimthema een taboe wordt, terwijl er voor islamofobe agitprop een grote tolerantie is ontstaan.

We mogen niet toestaan dat het tot nieuwe godsdienstvervolgingen komt, en daarom moeten we werken aan een maatschappij waar de ene vredevol naast de andere kan leven. Dat dit werk nooit af is mag blijken uit de gerapporteerde feiten.

Wat me weer brengt op het idee dat Bart De Wever opperde, dat het nu maar eens gedaan moest zijn met de slogan van 'De stad is van iedeen.' Burgemeester Janssen van Antwerpen heeft daarop gevat gereageerd door zich af te vragen, van wie de stad dan wel is, als ze niet van iedereen is.

Is ze dan alleen van Bart De Wever met zijn kornuiten? Zo gaat het wel klinken. Geen wonder dat de NVA, de partij van, de kiesstapel van het Vlaams Belang leegzuigt.

Onthou dat maar goed: wat die mensen willen is dat de stad nu net niet van iedereen is. Als je de slogan weg wil, dan is het toch immers omdat je van het tegendeel overtuigd bent. Nu dan rijst de vraag al snel: van wie is de stad dan wel?

We mogen hopen dat we straks, na de gemeenteraadsverkiezingen, zullen weten van wie de stad is. Van iedereen? Of alleen van hen? Dat zal de kiezer wel uitmaken.

Zelf geloof ik toch veel meer in de rustige maar kordate aanpak van de burgemeester die ondanks alle tegenslagen toch blijft proberen een inclusieve samenleving in te richten waar iedereen zich thuis kan voelen, in tegenstelling tot  de exclusieve aanpak van de Vlaams Nationalisten, die steeds meer mensen dreigt uit te sluiten, door met de harde hand op te treden.

Ik weet niet of de knoet of de karwats hier oplossingen gaan brengen. Het zal al moeilijk genoeg zijn zonder dat we elkaar nodeloze verwijten gaan toeslingeren.