Vanwege Gino Asselman

Gino Asselman wenst het volgende recht te zetten en bij te voegen bij ons verhaal omtrent de Sant’Agnese in Agone :

De eerste St. Agnes was in de gewelven van het oude vervallen stadium gebouwd in de V^de of VI^de eeuw. 

Er waren meerdere van deze structuren o.a. ook een St. Kathelijne.

Het Oratorium St. Agnes werd vergroot in 1123 tot een kerk van het type basilica door Paus Callixtus II. De ingang was toen niet op de Piazza Navona maar langs de parallelle straat de Via Anima. Deze besloeg iets meer dan de huidige zijkapel van St. Agnes in de huidige kerk.

Het stadium zelf werd een steengroeve voor het nieuwe Rome en de Romeinse middenklasse begon er vanaf de XIIe eeuw haar woningen te bouwen.

In de XVde eeuw waren er reeds grote fortuinen die er een residentie hadden ( Enkel de zuid en west flank, vreemd genoeg was de rest met eerder povere arbeiderswoningen bezet.) Paus Gregorius XIII zorgde voor water. De fonteinen werden gebouwd.

De Pamphilj familie had er een residentie, en een telg, met name Giovanni Battista Pamphilj werd Kardinaal en vervolgens Paus Innocentius X in 1644.

Hij herschiep de familiewoonst die verschillende huizen omvatte tot een echt paleis.

In het Heilig jaar 1650 groeide de aandacht voor de Heilige Agnes en een monumentaal altaar werd opgericht voor de eerder eenvoudige kerk. De Pamphilj’s installeerden van dan af elk jaar in januari een St. Agnes Festival.

De Broeders Caracciolini (Minder Broeders) werden in 1652 verzocht te verhuizen. Paus Innocenzo X kocht het Mellini paleis. Alles werd afgebroken. Ook de architecten kregen de wind tegen. Eerst vloog Carlo Rainaldi aan de deur en toen zijn neef Girolamo Rainaldi. De kerk stond half hoog toen Franceso Borromini de opdracht kreeg er toch nog iets van te bakken.

Paus Innocentius X sterft onverhoeds en zijn opvolger, Paus Alexander VII liep dan weer niet zo hoog op met Borromini. Hij liet Carlo Rainaldi terug komen, die natuurlijk de plannen weer aanpaste. Deze kon het project ook niet afwerken. In 1666 was het de beurt aan Bernini om in deze puzzel nog wat extra’s toe te voegen, en ook ene Baratta heeft later nog wat aan de torens mogen sleutelen en de trappen.

Plechtig ingewijd is de Sant’Agnese  in1672 hoewel van binnen de boel nog lang niet klaar was.

Innocentius X is er wel degelijk begraven, naar zijn wens, en de kerk bleef het eigendom van de Familie Doria Pamphili tot 1992. Ze is nu eigendom van het Vicariaat Generaal van het Vaticaan.

Gino Asselman, Uw historische raadgever en vriendje.=