Celfoondiefstal

Het enige nare moment van de hele reis was toen mijn iPhone werd gestolen op de bus in Rome. We waren heel keurig geweest en gingen parkeren in de voorstad op een plaats waar het mocht en nabij het metrostation, waar we in een ruk naar Ottaviani konden, vlakbij de ingang van de Pauselijke musea.

Alleen was de metro onderbroken tussen het station Termini en Het Vatikaan en er waren bussen ingelegd.

Op de terugweg moesten we weer de bus op om de metro te kunnen nemen, en daar is in het geharrewar de telefoon uit mijn broekzak gestolen. In die overvolle bus. In een minuut van onoplettendheid toen ik bijna uit de bus werd gesleurd door uitstappende reizigers aan een tussenhalte.

We zijn daar aangifte van gaan doen. Ik vind het jammer van het geld, want ik heb meteen een nieuwe laten bestellen. Maar ik vond het ook zo jammer van de foto's die ik ermee heb genomen bijna vierhonderd, onder meer van het Nationaal Museum van Napels.

Ik heb 67 foto's kunnen redden door de telefoon te herstellen vanaf een iCloud reservekopie die ik op reis heb gemaakt. Daar waren die van Napels niet bij. Ik legde me neer bij het verlies, maar wie schetst mijn verbazing als een week later nu ook de overblijvende driehonderd foto's ineens uit het niets blijken op te duiken.

Blijkbaar heeft iemand ergens ter wereld mijn gestolen telefoon aangezet en heeft die kans gezien de verdwenen foto's in iCloud te zenden. Mijn nieuwe iPhone heeft dat opgepikt en de foto's keurig gedateerd afgeleverd. Ik kan mijn geluk niet beschrijven.

Ik heb meteen gebruik gemaakt van het Find my iPhone programma en misschien heeft dat ermee te maken. Ik weet niet hoe ik het gedaan heb, maar de technologie heeft me nog eens verbaasd.

Hoe dan ook is de Antinoüs van Napels uit de Farnese verzameling nu weer terecht, althans op de foto, die ik hier weergeef. Het is hetzelfde beeld maar een andere opname dan die van gisteren op de blog.

De blauwverkleuring van sommige onderdelen is een artefact die in het echt niet zo opviel, maar die hier werl handig is om te zien welke stukken uit een later tijdperk zijn.

Desondanks is het een pakkend beeld, en een ontroerende foto. Zo zijn er nog een paar  voor het nageslacht gespaard gebleven. Ik zal daar nog wel uit putten de komende weken.