20. jul, 2012

Opgepept

Gisteren had ik het in het dagboek over post-exposure prophylaxis, of PEP therapie voor mensen die blootgesteld zijn geweest aan een onveilig contact.

In een e-mail laat Sven weten verbaasd te zijn, dat ik dat nog niet wist van de commerciële uitbuiting van PEP-therapie.

Naar zijn weten vormen Frankrijk, NYC en SFO (waarmee hij New York City en San Francisco bedoeld, in luchtvaarttermen) de enige plaatsen waar je (nu nog steeds) PEP-therapie geheel terugbetaald kan opstarten na een onveilig seksueel contact.

In België, en vermoedelijk de rest van de "rijke" wereld, kost de preventieve behandeling na blootstelling aan onveilig seksueel contact de betrokkene zowat 500€.

Wie het bij ons wel volledig terug betaald krijgt, volkomen terecht, is het medisch en paramedisch personeel na prikongevallen, en vrouwen (of mannen) die verkracht werden.

Het goedkeuren van die Truvada-pil in de States veroorzaakt ook bij Sven een misselijk, wrang gevoel, als je weet dat in Afrika (en de meeste landen in Azië en Zuid-Amerika) duizenden aidspatiënten voortijdig sterven bij gebrek aan therapie.

Oneerlijke verdeling van kansen en troeven vind je ook bij ons terug in onze eigen samenleving. Sven in het onderwijs en ik als huisarts staan elke dag oog in oog met die oneerlijkheid. We zien bijvoorbeeld, om nu maar eens iets te noemen dat te weinig aandacht krijgt, tientallen of honderden jongens door het ijs zakken in het onderwijs, veel vaker dan meisjes van dezelfde afkomst.

Want er is hier een afkomstprobleem. Het gaat in schrikbarend grote aantallen jongens uit Maghrebijnse families, al zijn er ook anderen. Jongens die in ons fameuze Belgische cascade systeem steeds verder naar beneden duikelen tot ze de bodem bereiken.

Met die cascade wordt bedoeld dat ouders in België die naar het beste voor hun kinderen streven, hun kroost graag inschrijven in een school die eigenlijk te moeilijk is voor het kind.

Daar gaat sociale ambitie achter schuil, wat op zich niet slecht is, maar alleen wel als het zich wreekt op de schoolcarrière van dat kind. Een groot aantal van deze jongeren zal falen, waarna uitgekeken wordt naar een scholingsniveau dat wel haalbaar is.

Zo zie je jongeren terecht komen van het algemeen secundair onderwijs (ASO) in het technisch (TSO) en vervolgens in het beroepsonderwijs (BSO.)

Goede kans dat de jongere zelf gefrustreerd en balorig wordt, een paar kansen laat liggen of verknalt, en uiteindelijk terecht komt op een niveau dat dan weer te laag ligt, zodat er geen uitdaging meer bij is.

Sommigen zijn te redden als de school en de ouders gepast reageren, maar vaak is dat niet het geval.

Afbeelding: Prinses Diana raakt een Aids-patiënt aan. Die foto ging de wereld rond en ik kan me dat nog herinneren.