Opname

Komkommertijd. De splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is beslist. Dat was wellicht het hoogtepunt van het jaar. Nu is alles stilgevallen. We staan voor de nationale feestdag, alles is kalm en rustig behalve het weer dat maar blijft opspelen met regenbuien en stortvlagen.

Het verandert voortdurend met verschilende soorten luchten die de hele dag in elkaar overvloeien. Dat is wel mooi, en een beetje dramatisch, een beetje zoals een vissersboot in de zuidwester, met een knoestige zeebonk aan het roer.

Het druipnatte land dat welig woekert in de groene tinten. Een aantal zomerfestivals in binnen en buiteland zijn flink verzopen. Ploeteren in de modder of gewoon afgelast. Brute pech. De festivalgangers in door waren echter van het vasthoudende en slijkdoorwadende soort. Blijkbaar is daar toch door de muziek iets vrolijks in de mensen gevaren dat ze de weerkundige tegenslag er zo maar bij nemen.

Veel is er verder niet te vertellen. Geen nieuws is goed nieuws wellicht. Behalve dat mijn ouders met hun gezondheid sukkelen, maar daar ga ik hier niet te koop mee lopen. Alleen dat het spijtig is dat ze zo achteruitboeren ondanks alle inspanningen die ze doen, vooral mijn moeder dan, om vooruit te gaan.

Mijn vader heeft de rol wellicht losgelaten. Ik mag daar niets over zeggen, en te oordelen valt er niet. Ik sla zijn aftakeling gade met een groot ontzag en de meeste eerbied. Ik was niet van plan erover te beginnen, maar nu er toch geen nieuws is.

Het is een ongelijke strijd van de zorg tegen de ziekte, van de liefde tegen het lijden, en van het leven tegen de dood. Op het einde weten we wie wint, maar het gaat om het stuk dat nog voor het einde komt, hoe we daar nog iets kunnen van maken, om het einde niet alleen zo veel mogelijk uit te stellen, maar ook ervoor te zorgen dat het nog waarde en betekenis heeft, met behoud van de menselijke waardigheid.

Te moeten toezien hoe de geest de grote verdwijntruc uithaalt en stilaan wegsluipt uit dat willoze lichaam. We kunnen daar geen behandelingen meer tegenover stellen zodat alleen de zorg in haar dagelijkse gedaante nog overblijft: de verzorging, de verpleging, de omringing, de ondersteuning.

Daar komt heel veel bij kijken, waarvan ik had beloofd dat ik er niet op in zou gaan.