10. jul, 2012

Pianoboot

Ik had een visioen dat helaas niet door zal gaan. Ik zit namelijk te peinzen over de volgende myriade bijeenkomst die in Brussel zal plaatsgrijpen in het voorjaar van 2013.

Ik zag ons al daar varen met een boot op het kanaal van Brussel naar Willebroek, en met een Steinway op de voorplecht traag langs de rietkragen varen, terwijl Chris in een staartjas losbarst in Mozart of Haydn. Of iets Frans.

Een kopje thee, een koekje, meer niet. Muziek, aangenaam gezelschap en voorbijglijdende oevers. Daar zou ik heel wat voor geven om dat te mogen meemaken. Maar het is wellicht te hoog gegrepen. Ik zal mijn dromen maar opbergen en met iets praktisch komen.

Een brunch, een Photo-shoot, een academische zitting, een muzikale verpozing, en een avondmaal. Voor het muzikaal intermezzo denk ik natuurlijk wel naar Chris toe, of toch in de richting van.

Ik ken nog wel pianisten natuurlijk, maar je moet nooit twee hanen in een hok zetten. Ik zou het ook mijn nichtje Veronika Iltchenko kunnen vragen. Of Lukas Huisman. Wereldpianisten van het meest virtuoze soort.

Vorige keer met de voorstelling van de dichtbundel had ik ook al de neiging om een stuk myriade te voorzien, pakweg de zaterdag en een stuk persoonlijke zelfbewieroking door een  bundel zo zoiets voor te stellen zeg maar de zondag. Dat myriadegedeelte is toen vervallen, maar de dichtbundel is doorgegaan.

Deze keer zal het anders zijn. Ik denk niet dat er een dichtbundel zit aan te komen. Maar ik zoek nog altijd. De voornaamste reden is dat de piano dan voor het zelfde geld een tweede keer zou kunnen dienen. Dat is iets wat mijn boereninstinct opwekt, het gegeven dat alles best twee keer kan dienen.

Zo ging je vooruit in het leven toen het nog krap was. Ik heb dat wel in mijn genen. Mijn grootvader was zo en mijn vader maar al in mindere mate, en ik nog weer minder.

Mijn grootouders aan vaderskant hebben alles hutje bij mutje bij elkaar gebracht, en nog wat kunnen sparen en hun kinderen naar de school sturen. Vijf zonen, waarvan mijn vader de jongste was. Ja die mensen, in die tijd, zij slaagden er in alles twee keer te laten dienen. Te beginnen met de krant.

Daar zal ik nu maar mee stoppen voor vandaag.