Hallal

Het begon met mijn dochter die het had over een jongen in haar klas die zich laatdunkend heeft uitgelaten over de onwil van moslims zich met varkensvlees te voeden. Die knaap vond het maar aanstellerij, die het organiseren van gemeenschappelijke maaltijden alleen maar bemoeilijkte.

Ik was van mening dat iedereen zijn mening mag verkondigen, en dat het er op aan komt met de gepaste argumenten te antwoorden. Iedereen is toch vrij om in zijn mond iets te steken of iets niet te steken, naar eigen wens of voorkeur.

Tante Malika oordeelde dat de Islamitische voedingswetten passen in hun tijd, en dat de moderne technieken het perfect mogelijk maken varkens in de juiste hygiënische omstandigheden te kweken en klaar te maken, zonder gevaar voor de volksgezondheid.

Het punt is dat je een koe kunt vertrouwen die in het wild rondloopt dat ze alleen maar gras eet, want dat is wat ze lust. Met varkens is dat een heel andere kwestie. Als je die vrij laat rondlopen, dan eten ze zowat vanalles, ook kadavers van dode dieren die ze op hun weg tegenkomen.

Daardoor dan het varken zich veeleer dan een rund zich besmetten met allerlei parasieten zoals wormen,naast eencellige organismen zoals toxoplasma. De mens kan zich daarmee besmetten door het vlees van geslachte varkens te eten.

Elk volk en elke cultuur heeft wel voedseltaboes. De Amerikanen eten geen paardenvlees. De Koreanen eten honden. De hindoes mogen geen koe. Sommigen eten geen vlees en anderen eten geen paddenstoelen. Daar kun je niets tegen beginnen. Er bestaat geen maaltijd die voor iedereen aanvaardbaar is. Daar moeten we leren mee leven.

Latifa liet gelden dat de Koran niet in een keer is neergedaald, maar dat het vijf en twintig jaar heeft geduurd vooraleer hij volledig was. God heeft de waarheid niet in een keer opgedrongen, maar in stadia aan ons geopenbaard. Het is aan ons om die waarheid te leren kennen en aanvaarden in het tempo dat ons eigen is.