30. apr, 2012

De Keersmaecker

Vanavond in het Kaaitheater een opvoering gezien van Drumming, een dans van Rosas, met muziek van Steve Reich, gebracht door Ictus, een percussie-ensemble. Denderend applaus op het einde en dat was verdiend. Ik was laaiend enthousiast.

Het is een van haar betere voorstellingen, vind ik, en met haar bedoel ik Anna Teresa. Ik vind het altijd beter als ze zelf niet meedoet, ik weet niet waarom. Ze was wel in de zaal aanwezig. Ze had twee vlechtjes vandaag, in plaats van een. Er mag zo nooit een haar in de weg zitten.

Ik weet het soms niet met haar. Ze neemt wel risico's en dat zou ons voor haar in moeten nemen. Wat het ook doet. Het is al een paar keren bitter tegen gevallen maar dan doet ze weer zoiets groots als vandaag, en dan moet je toch haar stukje genialiteit erkennen.

Het is ook een geweldige percussiepartituur van Steve Reich. Bedwelmende herhalingsritmen die net altijd dat beetje verglijden zodat het weer anders wordt. Muzikaal was het dus ook een feest. Dans en muziek passen perfect in elkaar zodat hier een gebalde vitaliteit van uitgaat, die eigenlijk redelijk vrolijk is.

Er wordt geen verhaal verteld en het gaat nergens over, want het is moderne dans, maar het wemelt door elkaar zonder ophouden en de beweging wordt soms gestuit en soms verdergeleid naargelang de ritmes zich ontwikkelen op de marimba, de xylofoon en de bongo. Er waren maar drie instrumenten, maar dan wel in een lange rij achteraan de scène.

Twaalf dansers, twaalf muzikanten, samen vierentwintig mannen en vrouwen die ons een onvergetelijke middag hebben bezorgd. Het applaus was ongewoon warm en hartelijk. Verdiend. Pure dans eigenlijk, of liever een pure combinatie van dans en muziek.

Verder is er niet veel aan te zien, geen ontzaglijke decors of speciaal ontworpen kostumen. Wit hemd zwarte broek voor de heren en een wit kleed je voor de dames. Confectie, zo lijkt het wel. Geen enkel effect met rook of stroboscopen.

Heel sobere lichtregie. En dat heb je dus wel met Amelie Johanna Genoveva Godelieve Astrid Eugénie Madeleine De Keersmaecker. Dat kale toch wel, dat niets de aandacht zou afleiden van de beweging. Want het is meer beweging dan dans. Het opvullen van de ruimte met rondslingerende lichamen om het oneerbiedig te zeggen;

Op ons had het in elk geval een grandioos effect.