PIjn

Ik heb net een thema opgegeven voor onze dichtersronde Myriade: 'Pijn'.'

De pijn vergezelt de mensheid sinds het begin der tijden. Luidens Genesis zal de vrouw baren met weeën. We groeien op, niet zonder omvallen en tegen harde weerstanden botsen. We hebben allemaal pijn ervaren in ons leven, de ene al wat meer dan de anderen.

Naarmate we ouder worden gaat de pijn zich verfijnen en komen er meer woorden voor. Ook de pijn van het gemis bijvoorbeeld, de pijn van de rouw, de pijn van onze eigen gebreken en onvolkomenheden. De pijn van het zijn.

Ik heb nu aan de medeleden voorgesteld eens een bijdrage over pijn te schrijven waarin het woord pijn niet voorkomt. Ik doe zelf mee dus ik het moet het snel afleren het woord pijn te gebruiken.

De arts heeft een dubbelzinnige verhouding met de pijn van de patiënt. Enerzijds vraagt de patiënt om pijnverlichting, anderzijds moeten we soms de pijn verbijten, of kan het voorvallen dat de arts zelf de patiënt pijn moet doen.

Ook kan de pijn ons op het spoor zetten van de juiste diagnose en het wegnemen van alle pijn zou ons van een gids beroven, zodat waarschuwingssignalen in de wind worden geslagen.

Mensen die geen pijn meer voelen, kwetsen zich zonder het te voelen. Het pijngevoel is een zintuiglijke waarneming die ons in staat stelt te overleven in een onherbergzame omgeving, waarin we ons zo goed en zo kwaad mogelijk verschansen.