13. jan, 2012

Phaseolus vulgaris

De tuinboon heeft officieel Phaseolus Vulgaris en behoort tot de meest geteelde gewassen in de hele gematigde klimaatgordel.

Ik heb het even gegoogled zodat ik het nu ook weet, omdat ik een Frans gedicht van Iris op de site heb geplaatst, onder 'Fragile Lumière' ons hoekje voor onze francofone vrienden.

Daarin vermeld de dichteres dat ze graag bonen eet, en dat heb ik met haar gemeen. De lekkerste vind ik de groene bonen: "Flageolet" (niet te verwarren met groene boontjes, die verwijzen naar prinsessenbonen waarbij de peul gegeten wordt.)

Het is een van de weinige dingen die beter zijn als je ze uit blik eet. Om beter verteerbaar te zijn moet de boon kunnen weken, en 'macereren'. Zacht worden en zwellen door opname van vocht en allerlei biochemische processen.

Serveren met een gebakken uitje en bonenkruid. Of uit een glazen bokaal, die vind je ook wel. Ook lekker en je ziet wat je koopt.

Het is een redelijk universele voedingsnbron die de mensheid al vele eeuwen vergezelt, in al haar bescheidenheid. De variatie is enorm, en je hebt bonen in allerlei vormen, smaken en kleuren, die allemaal nog botanisch onder te verdelen vallen, maar zover gaan we ons vanavond niet meer wagen.