Therapeutisch misbruik

Afschuwelijk vind ik het idee dat een therapeut zijn pupillen seksueel zou benaderen en misbruiken. Er is nu net dat schandaal losgebroken over een psychiater in Brabant die dat herhaaldelijk zou hebben gedaan met vrouwen die zich voor behandeling aan hem toevertrouwden.

Het tart de verbeelding dat zoiets kan bestaan, maar het bestaat wel degelijk en we moeten er rekening mee houden dat het voorkomt. Seksueel misbruik in de therapeutische setting.

Ik ben zelf niet zonder zonde geweest in mijn leven en ik ben de laatste die anderen moet gaan beginnen stenigen, maar dit vind ik echt iets dat een goed opgeleide psychiater niet zou mogen voorkomen. Misschien wordt er in de vorming te weinig aandacht besteed aan het verschijnsel van de macht, die je krijgt over iemand anders, binnen de therapeutische relatie.

Het doet aan de pedofiele bisschop denken: een patroon dat zich herhaalt met verschillende slachtoffers. Dat is heel wat anders dan wanneer het om een langdurige relatie zou gaan.

De psychiater is gehuwd, de bisschop aan het celibaat gebonden. Het lijkt erop dat de sacramenten niet meer werken.

Het zijn twee recente voorbeelden van seksueel misbruik met machtsoverschrijding die zich in de katholieke sfeer afspelen. Daar komt deze week nog een pediater bij, een kinderarts in Antwerpen, van het universitair ziekenhuis ter stede. Dat is geen katholieke instelling. Dus het evenwicht is weer hersteld.

Dat betekent echter niet dat het probleem opgelost is. We mogen seksueel misbruik nooit aanvaarden, en het nooit voor normaal aanzien.