De schone ziel van 't kind

Monseigneur Van Gheluwe die toegaf handtastelijkheden met minderjarige neefjes te hebben begaan, en daarom af moest treden als bisschop van Brugge, blijkt nu ook om zich heen te gegrepen te hebben in een opvanginstelling voor kinderen.

Het ging om kwetsbare kinderen uit gebroken gezinnen. Je kunt natuurlijk niet weten of het waar is. Maar als het waar is dan komt de pedofilie affaire in Brugge in een ander daglicht te staan, en naarmate we de privésfeer van de familie van de Monseigneur verlaten om de wereld van de instellingen te betreden, die door geestelijken werden uitgebaat en door de staat betoelaagd.

Als dit waar is, dan is het nog veel erger dan we dachten, en is ook ten tijde van de bekentenis van de monseigneur nog informatie achtergehouden, zodat je mag denken, dat we ook deze keer niet alles te weten gaan komen, en dat we alleen maar het topje van de ijsberg gezien hebben. Dat wekt de ongezonde nieuwshonger van de pers nog veel meer op, en het vertrouwen is nog maar eens beschaamd.

Ze liegen nog altijd, en ze zullen dat waarschijnlijk altijd blijven doen. En dat zijn dan dezelfde mensen die gescheiden mensen de communie zouden weigeren en die homoseksualiteit in de termen van de Romeinse catechismus een objectieve stoornis noemen.

De kerk gaat meer en meer lijken op een pedofiele maffia, die met haar tentakels in elk land zit. Een octopus die zijn zuignappen uitstrekt naar de schone ziel van 't kind, om een uitdrukking uit de schoolstrijd te gebruiken.