Schaderegeling

Het ziet er naar uit dat slachtoffers van pedofiele handelingen in de kerk binnenkort een beroep kunnen doen op schadevergoeding uit een op te richten fonds, dat niet door de belastingbetaler maar door de kerk wordt gespijsd. Die kan het dan op de daders verhalen als ze dat wil.

Belangrijk is dat de regeling geldt voor verjaarde feiten, die te lang geleden zijn gebeurd zodat justitie niet meer kan vervolgen. Het gaat niet zozeer om het geld op zich, maar het is wel goed dat er geld mee gepaard gaat, omdat het dan meestal zeer serieus in het oog wordt gehouden.

Veel meer dan het geld willen de slachtoffers  erkenning van hun leed, en van het kwaad dat hen is aan gedaan, des te meer omdat hier juist het schoentje altijd wrong in het verleden en dat duizend leugens en kromme bochten nodig waren om niet te moeten erkennen dat er een probleem was.

De bewijslast is minimaal gehouden en er is geen vernederend proces vereist, dat is ook een voordeel van de nieuwe regeling. Het kan allemaal vrij discreet gebeuren. Het toekennen van een pijnsom vormt op zich ook een erkenning en daar is het hem om te doen.

Dat de daders zelf grotendeels buiten schot blijven, al kan het zijn dat de kerk hen financieel nog kan straffen, dat blijft onveranderd. Misschien neemt het nieuwe fonds zoveel druk van de ketel dat het daarbij blijft en dat het niet meer komt tot een herziening van de verjaringstermijn.

Ook hier zul je zien dat de geleden schade in verhouding staat met het uitgeoefende geweld. We hebben reeds eerder aangevoerd dat machtsmisbruik of geldaanbod bij kinderen en minderjarigen een vorm van geweld is, die niet minder fnuikende gevolgen heeft dan fysiek geweld.

Laat de straf in verhouding staan met de geleden schade en het uitgeoefende geweld.

Een commissie zal over de uitvoering waken. Ik hoop dat die echt onafhankelijk is en tot redelijke en afgewogen uitspraken komt.