27. mei, 2012

Jezus en Darwin

Tante Dina vergelijkt poëzie met “een derde oog” dat geopend wordt als we poëzie lezen – "maar de formulering van De Duve is schitterend en juister."

Of er een ultieme realiteit bestaat waarmee we contact kunnen leggen in dit leven, en of we dat bij uitstek kunnen doen door middel van de poëzie, moet iedereen voor zichzelf uitmaken, maar ik geloof het wel. Tante Dina zeg dat het kan en Iris zegt dat het kan. Dus wie ben ik om daar iets op aan te merken.

Ik geloof dat zelf ook en ik probeer dat contact te leggen, eerst en vooral door te proberen een deugdelijk leven te leiden, en als er nog energie overblijft aan poëzie en literatuur te doen.

De foto is genomen in de tuin van het etnografisch museum van Papos. Hij is van een hoog edelkitsch gehalte. Die lichtinval, die blaadjes, en dan die twee kopjes. Vergeef me als het klef wordt en geef het teiltje even door, maar ik kan daar echt ontroerd worden door zo een moment.

We maakten kennis met de eigenares van het museum, die de tachtig nadert, en die geweldig gekapt was met oranje lokken. Echt een madam.