Venus met het bontje

Vernietigd allemaal, alleen maar niet het bontje

Als schildersweduwe stond ik daar maar te kijk

De borstenwaterval ontbloot, de buik te prijk

Met pelsje als een handdoek om mijn koude kontje



Verrast op weg naar bad met iets van een dom blondje

Het bontje omgesjord als in een schaamteblijk

Het blanke vlees in overvloed en luisterrijk

Je was model. Je trok je kleren uit. Daar stond je.



Je ziet van angst en schrik mij huiveren en rillen

Zijn oog heeft mij geraakt en met zijn schilderskwast

Herschikte hij mijn buik, mijn borsten en mijn billen



En heeft het naadloos weerom aan elkaar gelast

Genadeloos penseel dat streelt om niet te trillen

Herschildert als het moet tot alles netjes past

Pasquino naar Rubens zie ook scheurkalender maart