Gebroken stralen

Inval is uitval
Sois-sage O ma douleur et tiens-toi plus tranquille!

Als ik mij spiegel aan weerkaatsing van de taal,
Gehuld in het juweel van opgeblonken woorden,
En als een Narcis buig naar flonkerende boorden,
Zo langs het jaagpad van het glinsterend kanaal;

Verlies ik mij in een omhoog gebroken straal,
Die verder vliedt naar onbekende verre oorden.
De iriskleur surft op de golfkam naar het noorden.
Spectrale invalshoek op een kristallen schaal.

Weerklinkt daar niet een stem met donderende galm:
“Beschrijf een keer zoiets wat in je op komt wellen
Vooruit ermee, en geen verschoning of getalm

Zomaar gewoon wat in je opkomt navertellen.”
Wees braaf mijn zielenpijn en blijf een beetje kalm.
Mijn pen zal in de eenzaamheid mij vergezellen.

Pasquino