Boer en nomade

Er is in dit land veel ophef over een kraakpand in Gent, waar mensen zijn binnengedrongen, die er beweren te wonen, zonder dat de eigenaar daarvoor zijn toestemming heeft gegeven. Het is een verschijnsel dat al tientallen jaren bestaat, en telkens blijkt dat het voor de eigenaar niet gemakkelijk is, de ongewenste bewoners te ontruimen.

Dat wisten we allemaal, maar het wordt een nationale twistappel als blijkt dat de bezettende macht om die zo maar eens te noemen uit Roma bestaat. Dat is een volk dat we blijkbaar als bijzonder vreemd en bedreigend ervaren. Nu loopt ineens iedereen zich op te winden dat die indringers niet manu militari uit het huis worden verwijderd.

Het gerecht past gewoon de wet toe, zoals voor iedereen en altijd, en krijgt nu de wind van voren. Het is in wezen een racistische reflex, als je zou willen dat de wet anders wordt toegepast voor Roma-zigeuners dan voor onze inboorlingen. De rechters mogen zich niet laten beïnvloeden door de etnische afkomst van de betrokken in hun rechtswijzing, want dat zou pas een verkrachting van de rechtstaat zijn.

Intussen hebben de eigenaars ook een oproep gedaan om geen agressie te gebruiken, nadat ze geschrokken waren over de hoeveelheid haatmails en de bereidwilligheid van sommigen om de zaak even zelf op te lossen door het oproepen van een vijftiental spierbundels en zo het pand weer op te eisen. Zo groot is de boosheid dat sommige mensen bereid zijn het recht in eigen handen te nemen.

Dat is zeer zorgwekkend. We komen erachter dat er een wetgeving bestaat, die sinds jaar en dag wordt toegepast en die niet alle rechten geeft aan de eigenaars, en nu valt het hele land daarover, omdat het vreemdelingen zijn die in dat huis zitten. Nochtans zijn zij het niet die in onze vele parlementen zitten, en wetten stemmen, en zij leveren ook de rechters niet.

Je kunt hier het eeuwenoude thema van Kaïn en Abel in zien: de sedentaire eigenaar en de immer reizende nomade. Nu heeft het stereotiepe zwerversvolk een eigendom ingenomen, zonder daartoe gerechtigd te zijn, en schaadt aldus de belangen van degenen die het huis bezitten. Vlaanderen kiest massaal de kant van deze laatsten en het gemopper is niet van de lucht.